Friday, December 22, 2006

Амьдиагийн маань фото агшинууд

Тэгэхээр энд Эрхэмчухал буюу mongolduu.com -ыг санаачлагч, админ олноо Dore хэмээн алдаршсан нэг эрхэмийн гайхалтай, сэтгэл хөдлөм сайхан зургуудаас толилуулахыг би бээр хүслээ.

Эдгээр зургуудаас та бүхэн бидний эх орон, аж амьдрал гээд бүхний л зүйлийн талаар шинэ өнгө аяс, өгүүлэмж олж харна гэдэгт итгэлтэй байна.

Эрхэмчухалын hi5 home page, Flicker home page

1. Brothers and Sisters 2


Brothers and sisters /2006 Goodoin am/
i've been living away for last 8 years so most of them met me for the first time. they only knew me from my pictures and old homevideos. it was so much fun to hang out with them... they are just a few of my young cousins, im the oldest of all, right now i dont even know how many cousins i have, there are many to count. so many were born when i was away... my dad has one older sister and thirtheen younger brothers and sisters... its a HUGE family!! and my mom has... () hehe so you imagine why i lost count

2. A Moment Of Life



3. Solongo /Sitara/



4. Fly like a bird...



5. Life is choose...



6. You Can't See Me...



7. I'm sorry...



8. Little Miss Sunshine



9. Ballet



10. Sassy, a bactrian camel



11. Don't cry



12. En route



13. No Pissing! Fine 5000T



За ингээд өндөрлөе. Эрхэмчухалын маань илүү олон зургуудыг та http://www.flickr.com/photos/mongol/ хаягаас орж үзээрэй!

Friday, December 15, 2006

Би сүүлчийн пионер!

Ийм гарчиг өгөх болсон нь ийм учиртай юм. Нилээд холоос тайлбарлая:
Гол шалтгаан:
-Монголын залгамж үе болон залуу үе дийлэнхи олонхи нь шудрага, хүмүүнлэг, хөдөлмөрч, оюунлаг ёс суртахуунгүй болж буй
-Амьдралын утга, зорилго тэмүүлэлгүй, тэр бүү хэл амьдралын утга учир гэдгийг мэдэхгүй
-Ядуу. ядуудаа бүүр оюун ухааны ядуурал, залхуурал

Тэгвэл бид:
-Бидний хүүхэд ахуйд арай ч одоогийнхоос ондоо боловч, гол авууштай нь тодорхой хэмжээнд шудрага, хүнлэг, оюунлаг, хөдөлмөрч чанарыг дээдлэж, түүгээр хүмүүжүүлдэг байж. Тэр нь пионер юм.
-Бидний үе болох өдгөөгийн 20иод насны залуус тухайн социалист нийгмийн хүүхдүүдийг төлөвшүүлэх арга болох пионер хэмээх бүлгийн хамгийн сүүлчийнх байлаа.

Хөдөлмөрч Пионер:
-Тухайн үед одоогийнх шиг хүний хөдөлмөрийг хөнгөвчилсөн техник, технологи хомс тул бүхнийг гараар, хамтаар хийж сургана:
-Гэрийн ажилд туслахыг өөрийн үүргээ гэж үзэх бөгөөд харин ч хэн сайн хийх вэ хэмээн уралдаан өрнүүлнэ.
-Амралтын өдөр бүр улаан бүчтэнүүдийг бултаар цуглуулж "сайн үйлсийн аян" өрнүүлнэ. Хүн бүл цөөтэй айлуудад очиж модыг хөрөөдөж, хаглаж өгөөд, усыг нь дүүртэл авч өгнө.
-Өөрийн анги танхмийг ангийн бүлэг бүрээр ээлжээр хуваан авч орой бүр цэвэрлэнэ.
-Анги бүр ээлжээр жижүүрт гарч, сургууль доторхи ёс журмыг сахиулна. Үүний тулд өөрсдөө ёс журмыг дээд зэргээр сахиж, бусдад үлгэрлэнэ.
-Хичээлдээ тааруу нэгэнийг сурлагаар тэргүүлэгчид хуваан авч хариуцаад туслана гээд зөндөө.

Оюунлаг Пионер:
-Хичээл сурлагад онц анхаарах бөгөөд сайнаас дээш сурахыг сурагч, пионер бүрийн үүрэг хэмээн үзнэ.
-Номын сангууд ч боломжийн хүртээмжтэй бөгөөд чөлөөт цагийн ихэнхийг энд өнгөрүүлж номыг амтархан уншиж, шимтэнэ. (сүүлдээ харин хэтэрүүлчих гээд байдаг гэмтэй байсан. Гол хохирогч нь нүдний хараа)
-Гэрийн даалгавараа тогтмол цагт нь хийх бөгөөд ойлгохгүй, мэдэхгүй зэрэгт ах эгч нар гээд дуртайя туслана.
-Хичээлийн бус цагаар сонирхолоороо сонгон секц, дугуйлан, бүлгэмд явах бөгөөд практик талаа түлхүү баримтласан сургалтын арга барилтай. Эдгээр нь уран зураг, дуу бүжиг, дизайн болон инженер, зохион бүтээх гэх мэт...

Пионерийн Хүмүүжил, ёс суртахуун:
-Пионер болон сурагчид нь шудрага, хүнлэг хүмүүжлийг дээдлэдэг тул чадал мөхөс нэгнийг дээрэлхэх зэргийг тэвчихгүй бөгөөд харинч өмгөөлөн хамгаалдаг рыцарь маягийн хүмүүжилтэй. (Төмөр ба түүний комманд гэх мэт)
-Худал хэлэх, хууран мэхлэх зэрэг явдлыг тэвчдэггүй бөгөөд тийм зүйлсийг нийтээр жигшин гадуурхана.
-Сурагчын форм зэрэг хувцасаа цэвэрхэн, гамтай өмсөж хэрэглэх бөгөөд гадуур тоглох, гэр орны ажилдаа өөр хувцас өмсдөг байв.
-Аливаад ахмадын хүндэтгэн үзэж сургааль үгийг сонсдог ба хэн нэгэн ахмадад тусласан бол бараг баатар хэмээх өөрийгөө бодох нь энүүхэнд.
-Хүүхдүүд л болсон хойно ямар нэг зүйлсээс болж маргалдах, зодолдох нь байсан ба гэвч ихэнхи нь нэр төрөө хамгаалах зорилготой ба бас зодолдох нь тоотой цөөхөн. Гэхдээ унасан хойно өшиглөх, мод чулуу хэрэглэх зэргийг хулчгар дорой хүний зан гэж үзэх ба бусдын дунд ийн хулчгар нэртэй болсноос ялагдсан ч шудрагаар ялагдахыг илүүд үзнэ.

Эцэст нь:
Ийнхүү бид хамгийн сүүлчийн Пионер байж түүний нэр төрийг сэвтүүлээгүй хүүхдүүд байсан ба гэхдээ энд тэр үеийн Пионерийг илт магтан дуулах гэсэнгүй. Мөн Пионер байсан гэдгээс ичээгүй ба тухайн үеийн социалист нийгэмд сайн ба саар зүйлс олон байсан ч

хамгийн гол нь аль ч шудрага, ардчилсан нийгэмд зайлшгүй байх зөв, тэгш хүмүүжил, ёс суртахууныг амсаж, амьсгалж өссөнд л байгаа юм. Түүнийг л хэлэх гэсэн зорилготой.

Одоогийн ихэнхи залууст энэ нь "бүч зүүж хөөрсөн шал мэдрэл, хэнхэг", "номноос өөр үзэж харах зүйлгүй", "ахмадад суудал тавьж өгөх илүүдээ гарсан зан", "мөнгө авахгүй байж хүнд дэмий зарагдаж" байсан тэнэг мэт хэрэг боловч ингэлээ гээд бидний үеийнхэнд алдсан зүйл огт байхгүй ба харин ч зах зээлийн энэхүү ширүүн өрсөлдөөн дунд "амьдрах чадалтай" болж одоогийнхоны мөрөөддөг капиталист бүтээгч болоход энэхүү бидэнийг багад хүмүүжүүлсэн хүмүүжил, төлөвшил зүй ёсоор нөлөөлдөг бөгөөд "амьдралын чадвартай" болгодог зэргийг нэн хөгжингүй гүрнүүд болох Япон, Америк, Хятад зэрэг орны амжилт бүтээлийн өндөр оргилд хүрсэн алдартнууд янз бүрийн ном, хэвлэлүүддээ өөр өөрийн өнгө аяс, өгүүлэмжээр бичсэн ч эдгээр нь явж явж эргээд л энэхүү дээрд дурдсан болон дурдагдаагүй хүмүүнийг адгуус амьтнаас ялгагч тэр л уг шинжийн талаар сургасан байх юм.

Уриалга:
Гэхдээ энд нийтлэг өнөөгийн залуус, хүмүүсийн талаар дурдсан бөгөөд үнэнхүү сайн хүмүүжилт хүүхэд, залуус ч мэдээж бий боловч тэдгээрийн тоо өдрөөс өдөрт ховордож өдрийн од адил болж буйг хувийн зүгээс харамсаж байгаа хэлээд хэрвээ уншигч та миний адил бодон явагч нэгэн аваас өөрт хамаарах хүүхэд, багачуудад ийн сайнаар үлгэрлэн, басхүү зааварлаж, алдаж буй нэгнийг сургамжлаж байвал сайн хүмүүжил, сургалт нь бага бага орон зайг хамарсаар цаашид монгол орныг маань бүхнийг бүрхэн гэдэгт гүнээ итгэж байна. Голлон анхаарууштай нь миний бодоход ном уншиж, ертөнцийг танин мэддэггүйгээс тийм зүйлс бий хэмээн ухаардаггүй нас залуу, цус шингэн өнөөгийн багачуулын гол алдаа ба аль болох сайн ном уншихыг зөвлөн, санал болгох нь нэн сайн гэж мөхөс би мунхаглана.

"Насны багад эрдэм сурахад залхуугүй бөгөөс нэн сайн" ба
"Эдээр биеэ чимснээс эрдмээр бие чим".

гэдэг буй заа.

КИМYРА АЯАКО - Тархины тураал

Өнөөдөр Баабар.нэт орж уншин суутал ийм нэг бичлэгийг сэтгэгдэлүүд дотор blogmn@yahoo.com гэсэн хэрэглэгч оруулжээ. Уншиж үзээд гашуун боловч үнэхээр үнэн үгүүдэд нь дотор харанхуйлах шиг болсон тул хойшид санагтун гээд энд хадгалж орхив.
Яг хаана анх нийтлэгдсэн зэргийг сайн мэдэхгүй боловч зохиолгчийн нэрийнх нь хамт бол хулгай биш хэмээн тооцохгүй гэж мунхаглаад ийнхүү бүдүүн зүрх гаргав.

КИМYРА АЯАКО
Японд суугаа Малайзын элчин сайд «Намайг хорин настай байхад манай улс дөнгөж тусгаар тогтноод байсан бөгөөд олон асуудал тулгараад байсан билээ. Бид амжилт гаргаж, тусгаар тогтнолоо дэлхийн олон улсаар зөвшөөрvvлэх хэрэгцээ шаардлага байсан. Би Малайз эх орны төлөө хvчин зvтгэмээр санагдаад, юуны өмнө гэр орныхныхоо бахархал болсон хvн байх хэрэгтэй юм гэж бодогдож байлаа. Эх орондоо би хэрэгтэй гэж бодож явлаа. Одоо Малайзын Засгийн газар ирээдvй vеийнхний төлөө «Визон-2020» гэдэг төлөвлөгөө зохион гаргаж байгаа билээ. Улс орны хувьд Малайз амжилт олж, олон улсын тавцан дээр бол тус улс ирэх зуунд удирдагчийн байр сууринд очих ёстой хэмээн зорьж байна» гэснийг уншаад Монголын байр суурь гэдэг юу вэ гэж бодогдлоо. Хагас жил Монголд байхгvй байгаад буцаж ирэхэд юм болгон хөгийн харагдаад, монголчууд нэг л хөгийн санагдаад болж өгдөггvй. Олон жил хөгийн юмны төлөө зvтгэж явсан би ч бусдад хөгийн харагдаж байгаа байлгvй дээ. Би бол япон хvн. Гадаадын хvн Монголыг хөгийн байна гэхэд дургvйцэх нэгэн байж болно. Гадаадынхан манай Монголыг хамаагvй шvvмжилж болохгvй гэх хандлагатай хvн ч байж болно. Гэвч миний бие Монголд хөл тавьснаас хойш яг арван жил болж байна. Хэрэв «Гадаадын хvн манай орныг бvv шvvмжил» гэх юм бол би тийм хvнд «Гадаад орноос тусламж бvv ав» гэж хэлмээр байна. Эд барааны тусламж байвал аваад байна, сэтгэл санааны тусламж бол хэрэггvй гэх гээд байгаа юм уу? Ер нь монголчууд нvдэнд харагдах ашгаас өөр сонирхолгvй, юу ч хэлээд нэмэргvй. Гэтэл нvдэнд vл vзэгдэх нэг юм л хvнийг хvн болгодог шиг санагдах юм. Сайд, дарга болохын төлөө ёс жудгаа худалдаж чаддаг хvн, тэр хvнийг тойрон шавсан шимэгч хорхой шиг хvмүүс. Миний бодлоор Монголд сайд дарга болсноос малчин болсон нь илvv мундаг. Өнөөдрийн Монголд дээр өгvvлсэн Малайзын сайдын vгэнд гарсан ухаан шиг ухаан алга. Өөрөөр хэлбэл олон улсын харилцааны тавцан дээр уншигчийн байр сууринд гарна гэсэн ухаан огт алга санагдана. Малайз ч, Монгол ч ялгаагvй Азийн хөгжиж байгаа л орон. Төр хvчтэй байя гэвэл хууль боловсронгуй, хууль хvчтэй байх ёстой гэх хvн байдаг. Гол нь хуулиндаа биш, хуулийг зөв хэрэгжvvлэх явдал л чухал. Хуулийг зөв хэрэгжvvлнэ гэдэг сэтгэлийн сахилгатай байхыг хэлнэ. Сэтгэлийн сахилга байвал буруугаа засаж, алдсанаа нөхөн сэргээх дотоод дархлал байна. Тийм юм байхгvй бол гаднаас яаж ч оролдоод сайжруулж чадахгvй. Хятадын “Их сургаал бичиг” номын VI бvлэгт “Улс орны хувьд эд хөрөнгийн сонирхол жинхэнэ ашиг сонирхол биш, харин ёс журам бий болгох л жинхэнэ ашиг мөн” гэж бичжээ. Улс орны удирдагч эд хөрөнгийн талаар хvч чармайлт тавьж байгаа бол заавал хөгийн амьтсыг өөрийн гар хөл болгон ашигладаг. Тэгэхдээ удирдагч тэдгээр ашиглаж байгаа хvмvvсээ чадвартай гэж бодож байгаа бол тийм хөгийн амьтдаар төр, засгийн эрх бариулах ба тэгж эрх бариулбал заавал хvн зоны ч юм уу байгалийн гай гамшиг учирна» гэж бичсэн байдаг. Хятадын сургаалаас иш татвал өнөөгийн монголчууд «хятадын юм» гэсэн утгаар хvлээж авахгvй ч байж мэднэ. Дургvйцээд зvгээр сууж байснаас хятадуудаас илvv их юм уншиж, наад захын хятадын гvн ухаан мэдэж байх хэрэгтэй бус уу. Ер нь монголчууд ном уншихгvй болсон байна. Өнөөгийн Японы нийгэмд тодорхой байр суурь эзэлсэн байгаа хvмvvс залуудаа өглөөнөөс vдэш болтол тасралтгvй ном уншиж байсан бөгөөд одоо ч япончууд маш их уншдаг. Яагаад ингэж уншдаг вэ? Өөрийн дотоод ертөнцийг сайжруулахын төлөө л тэр. Монголд өрнөсөн ардчиллын vйл явцыг Японы Мэйжигийн хувьсгалтай (1868 оны) зvйрлэн ярьж байсан. Монголыг Японтой зvйрлvvлээд дэмий байх аа. Тэрхvv Мэйжигийн хувьсгалын өмнө Англи, Францад очсон япон хvн байсан, тэд тэдгээр орны байдлыг гайхаж, улмаар манай Япон хурдан сурч боловсорч, хөгжих ёстой гэж бачимдан цухалдаж байсан гэдэг. Тэр бол жинхэнэ эх оронч сэтгэлгээ юм. Бас дэлхийн II дайны vеийн Японы хямралыг ч өнөөгийн Монголын шилжилтийн vеийн хямралтай зvйрлэдэг хvн бий. Япончууд тэр vед хvн бvр хvчээ дайчлан ажиллаж, Япон орныг баян тансаг болгоё гэж бодож байснаас бус, одоогийн зарим монгол хvн шиг эх орны нэрээр хаа нэгтээгээс олж ирсэн мөнгийг өөрийн нэр дээр гадаадын банкинд шилжvvлж байгаагvй юм гэнэ билээ. Ийм байхад манай япончуудтай өөрсдийгөө зvйрлэх гээд байгаад зэвvv хvрч байна. Ингэхдээ би манай япончууд мундаг, Монгол хvмvvс муу гэх гээгvй. Хvн л юм хойно аль алинд нь сайн муу юм бий. Гэхдээ монголчуудыг харахаар юмыг зөвхөн хэлбэрдээд л, агуулгыг орхисон шиг бодогдож, санаа зовоох юм. Yнэхээр соёлын хямрал. Ном уншихгvй, унших ном ч байхгvй. Мэдлэг нь өөрөө олж авсан биш, дандаа бусдаас л дуулсан зvйл байдаг. Ижилхэн санаа бодолтой, нэг төвшний хvмvvс цуглаж ярилцлаа ч хөгжиж дэвжихэд ямар ч нэмэргvй. Телевиз, радио, хэвлэл гэхэд бас л ижилхэн ухаантай, ижилхэн төвшний хvмvvс бичиж, ярьж, нэвтрvvлж байгаа учраас ялгаагvй, тvрvvчийн л цуглаад ярьсны vргэлжлэл. Тархины тураал. Сайн сураагvй гэж хэлvvлсэн хэрнээ, бас өөрөө тvvнийгээ мэдэж байгаа хэрнээ бодож санах юмгvй яваад л байна. Монгол хvн маш азтай юм. «Монгол vндэстэн» гэдэг нэрээр дэлхий даяарт эрхэлж, дэлхий даяараа эрхлvvлж байна. Чингис хааны нэр барьж ямар нэг юм хийх гээд байх юм уу, хэнээс ямар тусламж орж ирэх нь вэ гэж хараад хvлээгээд л суугаад байна. Хэрэг болбол залхтал гуйж хоргооно, хэргээ бvтсэн хойно таг чиг болно. Ер нь япончууд хvнээс юм гуйхаас ичдэг, хvний юм авахаас санаа зовдог. Хэрэг бvтсэний дараа л баяр талархал илэрхийлэхийг чухалд vзэж жин даруулдаг. Дэлхий нийтээс ялгарах монголчуудын нэг онцлог бол дээр дурдсан, хэргээ бvтмэгц таг чиг болдог зан. Манай япон ёс ийм тийм гэвэл зарим монгол хvн «За яршиг, зvгээр. Японы ёс ямар хамаатай!» гэх нь бий. Манай япончууд зvгээр л нэг ажил хөдөлмөрт зvтгээд өнөөгийн хөгжилд хvрсэн биш, хажууд нь ёс төр гэж чухал юм байнга хамт явдаг. Энэ бол Хятадад ч, Америкт, Европт ч бий. Ойр дотно болох тусмаа ёс төрийг чанд баримтлах нь чухал. Ёс төрийг сайн сахих хэрэгтэй. Залуус бол ер нь ёс төр гэж юу болохыг олигтой мэдэхгvй учраас тал хувь нь бvтэж байсан ажил хэргээ бvр нурааж орхих нь ч бий» гэж бид заалгадаг. Монголчууд ёс мэдэхгvй гэдгийг тэдэнтэй нэлээд харилцсан япончууд мэднэ. Тэр ч бvv хэл зарим нь «Угаасаа байхгvй юм чи нь, ёс журмыг монголчуудаас эрээд яадаг юм бэ!» гэдэг гээд бод л доо. «Хvн гэдэг хоол, унд, хувцас хунарт зовохгvй болж байж сая хvний ёсыг бодно Монголчууд мөр бvтэн, гэдэс цатгалан болж байж ёсыг сурах байлгvй дээ» гэх хvн ч тааралддаг. Гэвч юу л бол доо. Монголчууд хоол унд, хувцас хунарт санаа зовохооргvй болчихвол харин ч нvглийг мартах байлгvй. Монголчуудтай харилцахлаар л сэтгэл сэвтэнэ. Сэтгэлийн тусыг ойлгохгvй хардаж сэрдэнэ. Тэгээд «Ямар ч тооцоо, зорилгогvйгээр хvнд тусална гэдэг ойлгомжгvй юм. Тооцоотой, зорилготой байж л хvнд тусална гэдэг нэг талаар зөв» гэх нь урам хугална. Монголд хvнд хариугvй тус хvргэнэ гэж байхгvй. Энэ бол ядуу байгаагийн шинж. Тулга тойрсон тооцооны богино ухаан монголчуудыг туйлдуулж байна. Миний хувьд, бvр багаасаа «Хvнд туслах бол хариу санаж тооцоололгvй сэтгэлээрээ тусалж бай» гэж сурсан билээ. Харин монгол хvн «Аав ээж намайг «хvнд туслахдаа тооцоотой хандаж бай» гэж сургасан гэхийг сонсоод, Монголын нийгэм дэх хvний сэтгэл Японыхоос эрс өөр болохыг мэдэрлээ. Танай хvмvvжлийн энэ зарчим дөрвөн уулын дундаас бvv гараасай гэлтэй ч тийм хvмvvжилтэй хvмvvс хэдийнээ хил давж, бусдын зэвvv хvргэж яваа нь vнэхээр харамсалтай. Өгөөш том тусмаа дэмий гэж vг байдаг. «Монголчууд юу ч vгvй юм чинь ядаж бардам зан байх ёстой» гэдэг монгол хvн тааралдана. Гэхдээ одоогийн монголчууд бардам зан гэж юуг хэлэхээ сайн мэдэхгvй байгаа учраас тэдний бардам зан гээд байгааг өөр хэлэнд орчуулбал бvдvvлэг зан гэж л буулгахаас аргагvй. «Сул дорой хvн тvvнийгээ нуух гэж зөрvvдлээд, найр тавихыг зохисгvйд тооцон омогддог» гэсэн vг бий. Монгол залуучууд «Гадаадынхан бага юм өгч байна. Бvр ихийг өгөх ёстой. Юм өгч байгаа нь цаанаа учиртай» гэх мэт хардлага сэрдлэгийн хачин сэтгэл их гаргана. Баян ядуу гэдэг ер нь юу юм бэ. Миний бодлоор баян хvн өөрийгөө гэх аминч vзлийг дийлэн зохицуулж чаддаг байхыг хэлнэ. Сэтгэлийнх нь бvх орон зай зөвхөн «би» гэх ганц бодлоор дvvрсэн хvнийг аминч vзэлтэн гэнэ. Миний энэ утгаар баян ядууг ойлгодог хvн Монголд хэд бол? Монголд vнэхээр баян хvн байхгvй гэж боддог. Бузар мөнгө, ариун мөнгө гэж ялгаж чадахгvй, мөнгө бол эрх хэмжээ гэж ойлгож байгаа цагт Монголд жинхэнэ баян байгаа гэж төсөөлөхийн аргагvй. Өөрөө vл тансаглан, өрөөлийг тансаглуулагч л жинхэнэ баян хvн. Хятадын «Мэнз бичиг» номд «Ордны дотор цэвэр тансаг боловч гадаа хог новштой, тарианы агуулах сав хов хоосон байхыг хулгайчийн тансаглал гэнэ» хэмээжээ. Муу луйвраар залилж авсан мөнгөөр хvvхдээ гадаадад сургахаар явуулдгийг ойлгохгvй байна. Юуг нь ойлгохгvй байна вэ? Аав нь луйвраар олсон мөнгө гэдгийг мэдсээр байж, тийм мөнгөөр суралцахаар явж чадаж байгаа хvvхдийнх нь сэтгэлгээг vнэхээр ойлгохгvй байгаа юм. Би ямар мундаг хvн биш, монголчуудад сургаал айлдах чадалтай ч биш дээ. Ер нь Монголд эхлээд хvний дотоод сэтгэлийн хувьсгал л хийх хэрэгтэй. Тэгж жинхэнэ хvн бий болгох ёстой байлгvй дээ. Жинхэнэ хvн гэдэг ямар хvнийг хэлэх вэ гэвэл худлаа хэлдэггvй хvнийг л хэлнэ. «Монгол хvний vгэнд битгий итгэ!» гэдэг vгийг хаанахын хэнээс ч сонсож болно. Танилцах тусмаа итгэх боломжгvйг ухаарна. Монголыг сайн мэддэг хvн бол юу гэж хөрөнгө оруулалт хийх вэ дээ. Мэдэхгvй хvний толгойг эргvvлж байгаад, хэдэн цаас салгаж аваад нvvр буруулахыгаа л мөнгө оруулалт гэж бодоод ойлгуулаад байх шиг. Тэгсэн хэрнээ хөрөнгө оруулагч Монголд бус, өөрт ашигтайг бодож vvнийг хийж байгаа мэтээр сонин хэвлэлээр шуугиулах нь дэндvv. Хятадын зохиолч Ро жин, «Усанд унасан нохойг нэрмэж зод!» гэж бичсэн байдаг. Ёс журам эс мэдэх нохойг авартал хэн нэгнийг зууж мэдэх юм шvv гэсэн утгатай энэ vгийг олж уншаад хvчтэй цохилт авсан. Би багаасаа «Хvн болгонд тусалж бай» гэж хvмvvжсэн. Гэхдээ монголчуудтай харилцаж явахад Ро жингийн энэ vг орой руу орж билээ. Ер нь Монголд зовлон багадаад байх шиг. Зовж л байж юманд хvрдэг хорвоо доо. Ардчилал иймэрхvv замаар явж байгаагийн хариуцлага ард тvмэнд бас бий. Монголын ард тvмэн өөрөө хийх ёстой гэж бодохгvй, хэн нэгэн хvн хийж өгөөсэй гэж хvлээгээд сууж байна. Хэн Монголын нийгмийг гайгvй болгох ёстой юм бэ? Дандаа хvний гар харна. Өөрт хамаатай юмыг өөрөө л хийх ёстой гэдэг зарчим алга. Гадаадад сурч байгаа хvмvvс, гадаадад гарсан хvмvvс монгол орноо хаяагvй байх аа. Гэхдээ тэд «Монголыг гайгvй болохоор нь очно» гэж ярьдаг. Бас л хvний гар харсан сэтгэлгээ. Монголчууд гадаад хэл их сурч байна. Тэгж сураад юунд хэрэглэх, ямар зорилготой вэ? Бизнес, мөнгө, нэр алдар бодохоос бус, эх орондоо хэрэгтэй хvн болмоор байна, эх орны төлөө сурах ёстой гэж бодох хvн байхгvй. Юуны өмнө өөрийн амьдрал байдлыг сайжруулаад, дараа нь эх орноо гэж боддог, бас тэгж хэлдэг хvн олон. Өөрийн амьдрал байдлыг сайжруулах гэсэн хvний хvсэлд хэр хэмжээ гэж байхгvй. Монголчуудтай харилцах бvрт, сvvлийн vед «Арсланг дийлэх гэж оролдоод оролдоод яаж ч чадаагvй өчvvхэн хулгана хавханд хавчуулж шархалсан өвдгийг нь хазаж орилуулсан гэнэ ээ» хэмээх нэгэн vлгэр санаанд орж ирээд, тэр арслангийн өвдөг нь би юм шиг санагдаад болж өгдөггvй. Монголд байх тусмаа монголчуудтай харилцах талаар их юм сурлаа. Амин хувиа хичээгчдийн дунд байх тусам алаг хорвоогийн хоосон чанар илvv тод харагдах аж. Хорвоо ертөнц дандаа нэг янзаараа байхгvй. Цэцэглэсний эцэст хагдрах зайлшгvй. Алдар нэр, албан тушаал гэгч нэг л бодит чанартай биш санагдаад байх юм.
КИМYРА АЯАКО

Хувийн зүгээс нэмэхэд
--------------------------------------
Тэртээд дундад зууны үеэст монгол хүмүүн нь нийтээр өнөөгийнх адил арай ч ийм "ухамсарын доройтолд" ороогүй байсан гэж би хувьдаа үздэг бөгөөд түүхийн аливаа бичгүүдэд ч монголын хатуу бат сахилга бат болон хувь хүний "би" үзлээс хамтын ашгийг эрхэмлэдэг байсан эдүүгээ түүх л болж дээ. Гэвч "уулын мод урттай богинотой" нь тул өөрийн танил хүмүүс дотор маань үнэнхүү "гэгээрсэн" хүмүүс олонтой бөгөөд тэдний нөлөө, суртал зэрэг нь бид мэтэд сайнаар нөлөөлдөг тул удахгүй манай цөөхөн Монголчууд маань Япончуудын адил шудрага, хүмүүнлэг ёс суртахууныг дээдлэдэг болно гэдэгт эргэлзэхгүй байна. Гагцхүү тэрхүү "оюун, сэтгэлгээний хувьсгал" аль цаг үед болохыг "Балхжав" гуай бид хоёр таашгүймаа.

Мунхаг миний л мэдэхийн ардын дунд маань
"Эрхэм баян эрдэм ном,
Удаах баян эрүүл мэнд,
Гутгаар баян үр хүүхэд,
Адгийн баян эд хөрөнгө" гэсэн сургааль үг байсан бөгөөд эдүгэйгийн хүүхэд залуус тэр бүр "мэддэггүй нь" харамсалтай.

Thursday, December 14, 2006

Blog Page үүсгэв


За ингээд өнөөдөр хэдэн цаг сууж байж, анх Хөлгөний тависан саналын дагуу www.on-air.mn сайт дээр Монголчуудын блогуудын бичлэгүүд харагдах тусгай цэс үүсгэн байрлууллаа.

Техникийн талаас гэвэл www.blogspot.com дээр хост хийгдсэн блогуудыг л оруулсан бөгөөд бусад өөр хост бүхий блогуудын RSS формат, тагууд зөрөөд байсан тул өнөөдөртөө түр орхисон болно. Гэхдээ тун удахгүй оруулахыг хичээнэ.

Мөн одоогоор зөвхөн зүүн гар талд блогуудын нэрсийн жагсаалт, гол хэсэгт хамгийн сүүлийн бичлэгүүдийн жагсаалт, зүүн талаас сонгон яг тухайн блогын бичлэгүүдийг үзэх боломжтойгоор орууллаа. Үүнийг хийхэд ихэнхи цагийг RSS feed -ыг уншиж мэдээллийг ялгаж авахад зарцуулсан болохоор ангилал, таг буюу түлхүүр үг, сэдвээр ялгах, хайлт зэргийг хийж амжсангүй. Ойлгоно бизээ.

ОнЭйр сайтад гадаадад суугчид ихээхэн ордог ба дээр нь монгол блогууд арвижиж, гэхдээ тэдгээрийг цөөхөн хэдэн "гэгээрэгчид" уншиж буй тул жоохон ч гэсэн сурталчилгаа болог гэсэн үүднээс хийв.

Мөн USI компаний блог портал гээд байгаа хэдий ч уншигчдад өөрсдийн бололцоогоор давхар хүргэж л байя гэж бодсоноос бус өөр санаа зорилго агуулсангүй.

Хэрвээ энд бүртгэгдээгүй шинэ блог байвал энд бичиж үлдээгээрэй.

Монголын блогчид мянга түм болох болтугай!

Tuesday, December 12, 2006

Хуучны дуунуудаас...

Дунд сургуульд байж дээ. Хичээлээ хийж суухдаа эмээдээ үглүүлүүлэн байж сонсдог байсан хэдэн сайхан дуунуудаа эргээд нэг дурсчихъя. Заримдаа шинэ зүйл гэдэг удаан мартагдсан хуучин зүйл байдаг шүү дээ. Дуу болгон тухайн цаг үеийн дурсамжыг агуулж, түүгээр дамжуулж хүний сэтгэлийг утсыг хөндөж чаддаг гэдэгт итгэдэг шүү.

-The Kelly Family




-Elton John - Sacrifice


-All for One - I Swear


-New Kids On The Block - Please Don't Go, Girl


-Bangles - Eternal Flame


-Bryan Adams - Everything I Do


-Backstreet Boys - Everybody


-Backstreet Boys - As Long As You Love Me


-Aqua - Dr Jones


За өнөөдөртөө ингээд өндөрлөе

Солонгорон туяарах болор аяга хагарсан түүх

Solongoron tuyarah bolor ayaganii hagarsan tuuh

Ene horvoo delhiid mendleed hezee ch yum negen tsagt durlaj, durluulj yavsan bas hezee ch yum negent tsagt durlaj, durluulj yavah buh humuundee zoriulan bichiglevee bi...


Ertee urid tsagt ch bish ene onoo ued yum genee.
Horvoo delhiigiin haa negtee negen ohin amidardag baij, tuunii hajuuhantai ni bas negen zaluu baidag baij l dee.

Ohin zaluugaas duu yum baisan ba zaluud setgeltei bolovch zaluu tuuniig duugee n gej bodoj hairladag baijee. Ohinii setgeliig zaluu gadarladag baisan ch yosiig bodon chimeegui baisaar eriin tseend huren salan odjee.
... Heseg hugatsaa ongorsonii daraa ch ohin mon l nasand hurch als holiin gazart yavahaar boljee.. Hunii nutagt ochson ohin hairtai zaluugaa sanan sanan dursdag baiv... Gevch negen odor ohin nutagtaa irgen ireed zaluugaa hain olj uulzav gene. Ohin mash ih osch tom bolsoniig harsan zaluugiin huuchin dursamj ooriin erhgui sergen ohind sain baisan setgel ni sergejee.. Iinhuu hairt hoyor heseg zuur az jargalaar duuren heden honogiig hamtdaa ongoroov gene. Bayar jargalaar duuren honog odoruud denduu boginohon ch denduu jargaltai ...
... Mon tsag hugatsaa harvasan sum met nisen ongorch ohinii butsaj yavah tsag ni boljee. Hairt zaluu ni ooriin hair setgeliin ilerhiilen bolgon mash tungalag uzemjit bolor ayagiig ohind Namaig sanah buriidee gegeen narnii tuyand il gargan tavij bgaarai hemeen ogchee. Terhuu bolor ayaga ni gerelt narand il tavihad solongoron tuyarch als holoos ch terhuu gerel ni haragddag idtei yumsanj. Ohin tuuniig ni avan hari nutag ruugaa odov gene.
... Ohin hari nutagtaa suun erdem nomdoo shamdan suuhdaa setgelt zaluugaa sanan dursah buriidee tselmeg nartai odor bolor ayagaa zaluugiin zahisan yosoor il gargan tavihad zaluu ch tuuniig ni eh nutgaasaa haran bayasaj setgelt ohinoo dursdag baijee..

... Tsag hugatsaa nisseer, odor honoguud eeljilseer l .. hezee ch ul zogsoh bolgoo..
Tsagiin ayasaar gerelt nartai odruud ch hovor tohioh bolj, ohin ch ayagaa gerelt narand il gargaj tavih ni homs bolj ehlevee...
Ohin ch setgelt zaluugaa martagnah ni olontoo tohiov.
... Negen odor ohinii naizuud ni tuunii ayagiig haraad tuuniig haga shidehed mash goyomsog duu avia gardag tuhai yariltsaj, ohiniig tuunees garah ter hovor egshiglent aviag sonsoj uzehiig yatgah bolovoo. Nugelt ene horvood hunii busarmag setgel gegch unenhuu horlontoi ajguu. Ohin ehendee durguitsevch etsestee terhuu hosgui egshiglent hovor aviag sonsohiig huseh bolovch ooroo shidej es zorigloloo...
... Getel negen odor tuuniig tanih negen zaluu hurch iren ohind tuunii ayagiig ni shidej ogohiig sanal bolgoh ni teree.. Ohin ch uuniig chuhamhuu husch bsn tul durtaigaar huleen avch hamtdaa ondor baishingiin oroigoos terhuu setgelt zaluugiin dursgasan bolor ayagaa shidej orhivooo...
Bolor ayaga ondor deerees nisen nisseer ... hari gazriin hatuu horson deer unan haga usren unahdaa onooh humuunii nugelt medrehguig myalaah hosgui aviagaa gargan but usrevee..
... Onooh zaluud ene ni mash taalagdsan ch harin ohind terhuu avianii gots saihan ni ul medregdev gene. Iimees ted doosh buun ochij terhuu bolor ayaganii oodos buriig haman avch shirheg bureer ni ondor deerees shidseer, ayaganii helterhiinuud ch egshiglent aviagaa gargan butarsaar suuldee olon jijig uirmeguud l bolon uldsnii daraa saya neg yum tednii sanaa amarchee.
... Ohin genet mash buruu zuil hiisenee uhaaran onooh hari nutgiin zaluutai uulzahaa boliv gene.

... Eh nutagtaa suugaa setgelt zaluu ni tselmeg nartai odor buriid tsenher tengeriin hayag shirten haravch onooh bolor ayaganaas tsatsarah solongiin ongo haragdahgui ih udav genee. Zaluu algasahgui haruuldan, itgel naidvar tavin huleevch olon odor honog ongorch solongiin tuya buur haragdahaa bolivoo. Uund setgel zovinoson zaluugiin setgeld tumen yanziin muu bodol ergeldeh bolovch etsestee tuunii setgeld lugshih hairiin setgel, itgeld diilden zamhrah bolgoo.
... Negen udaa setgelt zaluutai olnoo aldartai mergen turgen hemeeh boo udgan taaraldav gene. Zaluu tologch nart ul itgeh bolovch tuunees hari nutagt suugaa hairt ohin bolon bolor ayaganiihaa tuhai asuuv. Udgan zaluugiin tuhai suldneesee asuugaad sahi zaluud iin helevee Chinii ayagand asar ih saad totgor uchirchee, huu mini. Alsand suugaa ohin hongor chini setgel yugaan butsaasan baina daa. Tolgoiniihoo sainiig ashiglaval togloomgui amjilttai baina daa, Hiliin dees alhan garval Hileltseergui zugeer baina daa, chamd gejee..
Udganii ugend setgelt zaluu bas l unemshsengui, iimees ter nutgaas irsen negen hunees bolor ayaga, setgelt ohiniihoo tuhai suraglahad zaluugiin unenhuu setgeliig haraad sahi giichin uneniig es helj chadavaa. Zaluud ted nar sain baigaa tuhai hudal helj orhij genee.

... Havriin saihan tsag irj onooh ohin ch nutagtaa ireh tsag dohjee...
Setgelt zaluu negen odor zuudendee hairt ohinoo irgen irlee hemeen zuudleed ih bilegsheen darui ohinii gert ochivoos uneheer ohin ireed tun udaagui bgaag haraad hoorch bayarlasandaa niseh ni holgui baivaa. Gevch ohinii setgel horsniig sahi zaluu hoorson setgeldee nisen ajij es chadavaa. Tegeed ohintoi ene teriig yariltsan suuh zuuraa suuldee yagaad tselmeg nartai odor ch bolor ayaganii solongiin tuya es haragdah bolsoniig genet asuuhad ohin ch buh uneniig ooroo ochiv gene...
... Uuniig sonsson setgelt zaluugiin uhaan setgel balartan uur hilen ni badran aslaa. Gevch uhaan bodol uur hileng zahiran nomhruulj buh zuiliig heseg ergetsuulen bodoj, hairtai bsn ohinoo negent ugui bolsoniig haran haran gashuudaj genee..
Hurmast tenger ch tuuniig dagan gunihrah met baraan saaral uuleer nuugelten, ayanga tsahilgaanaar tsahilaj, aadar boroogoor shuurah shig...

... Horvoo delhii deer hosgui iim bolor ayaganuud ert eduugee hurtel bii bolsoor baidag ch tuuniig avsan hen negen hairlan nandignadag baihad harin oor busad ni tuuniig hagalan shiddeg ajee..

Solongoron tuyarah bolor ayaganii hagarsan tuuh iim ajguu
***************************************************

Хэхэ.. Би гэж хүн 2004 оны 7 сард "гүн шархтаад" ингэж бичиж байсан байх юм. Цахим өртөөгийн архиваас олж авлаа. Асуулт самбар дээрх бол чад болчихжээ. Тэнд уул нь миний дээхнэ бичиж байсан Програм хангамжийн хэл дээрх Салтан хааны үлгэр байх ёстой.

Гурван бүдүүн - Чамайгаа хүлээнэ клип
(userid=video password=123)








































Monday, December 04, 2006

DOHA 2006: Cycle : Бахархал + Харамсал

Өчигдөр ДОХА 2006 Азийн 15 дахь тоглолтын бөөн гараатай дугуйн уралдааныг ТВ5 телевизээр үзэв. Хичээлээ хийх зуураа хааяа нэг өндийж харчихаад суутал дугуйн уралдааныг үнэхээр үзэхгүй байж тэссэнгүй.
Учир нь манай Монголын Гавъяат тамирчин Ж.Өлзий-Орших маань уг бөөн гарааны уралдааны лидерүүдэд буюу нийт 40 гаруй дугуйчдаас магнайлан гарсан эхний 10 дотор явж байлаа. Магнайд яваа лидерүүд дараачийн бүлэгээс 2 минут гараны зайд тасараад, үлдсэн хэсэг нь бүүр бараа алга.
Нийт 150км орчим зайнд уралдаж байсан бөгөөд уралдааны зам эгц тал газарт, тууш газар байлаа. Тайлбарлагчын ярьж буйгаар хэрвээ бартаа ихтэй, өгсүүр газарт тохиосон бол манай тамирчинд давуу талыг ихээр бий болгох бөгөөд иймэрхүү газарт үнэхээр их хатуужил, тэсвэр, чадал шаардах тул ихэнхи тамирчид гээгдэж хоцрох магадлалтай байдаг гэж байгаа.
Хурдан морьний уралдаан үзэж сэтгэл хөдөлдөг монголчууд маань энэ орой гадны "морьдтой" уралдаж буй өөрсдийн 2 "хүлэгээ" түрүүлээсэй, ядаж байранд ороосой хэмээн догдлон суусан нь дамжиггүй. Бага байхдаа дугуй унаж үзээгүй, ядаж дугуйтай болох юмсан гэж бодоогүй хөвгүүд ховор байх, би хүртэл дугуй авч өгөөч гэж зөндөө гуйгаад, хэдэн ч улирал дараалж онц гарахад аав ээж маань "осолтой, машин доогуур орох гээ юу" гээд шалтаглаад л авч өгөөгүй юм даг. Тийм ч болохоор эдгээр дугуйчид маань бидний гүйцээгээгүй мөрөөдлийг маань гүйцээж олимп, тив дэлхийн уралдаанд ийнхүү өндөр амжилт үзүүлж, хэдий ядуу буурай орных ч гэсэн "бор зүрхээрээ" явж мэргэжлийн тамирчид болж дугуйн спортын ертөнцөд өөрсдийн гэсэн байр суурийг олж, өөрсдийн түүхийг бичсэнд нь дотроо баярлаж, бахархах сэтгэл төрж суулаа шүү.

Өлзий-Орших гуай маань мэргэжлийн клуб болох "Марко Поло" -д харъяалагдаж томоохон уралдаануудад оролцдог, Монголын залуу дугуйчдын халааг дасгалжуулж дагуулдаг, Дэлхийд томоохондоо ордог дугуйч юм. Сүүлд гарч ирж биднийгээ баярлуулах найдвар төрүүлж буй Болдбаатар, Тэмүүлэн гээд олон залуу үеийнхэн бас олон улсын тавцанд гараад байна.

За тэгээд өчигдөрийн тэмцээнд юу болсон талаар ярья.
Лидерүүдийн хэсэгт Ираны 2, Японы 2, Казакстаны 2 дугуйч явсан ба энэ нь аль нэг нь тасран зугтаж барианд орох, хэрвээ уг тамирчин ядарлаа гэхэд нөгөөх нь мөн тасрах тактик хэрэглэдэг учраас дан дангаар яваа улсын тамирчдаас илүү давуу талтай байлаа.
Ингээд бариа хүртэл 50 орчим км дутуу байхад Японы тамирчин Ичима огцом хурлан тасран зугтаад нилээд яваад баригдав. Хашир туршлагатай тамирчид маань уг тактикийг гадарлаж байгаа тул төдий л сандралгүй жигд хурдаар нэхсээр гүйцэв. Уг нь сайхь дугуйч барианы наана бусад дугуйчдыг хооронд нь үзэлцүүлж, хүчийг наана баруулаад нөгөө Япон дугуйчын хүчийг барианы өмнө гаргах зорилготой байсан нь бүтсэнгүй. Ингээд барианы өмнө салхиа ээлжилж авцгаан эвтэй найртай явж байсан дугуйчид маань барианаас 10 орчим км зайд ээлжлэн тасрах оролдлого хийн урагш дайрцгаасан ба тухай бүрд бусад дугуйчид нэхэн барьж байлаа. Манай дугуйч маань цээж хавьд байрлан байдлыг ажиглан хүчээ гамнан явж байлаа. Энэ нь ч ганцаар явж буй хүнд зөв тактик юм.

Дугуйчдад "салхи авна" гэсэн ойлголт байдаг ба энэ нь шувуун цувааны түүчээ адил цувааны өмнө гарч салхи зүсч явахыг хэлдэг бөгөөд удаан ингэж явах нь ачаалалыг өөртөө хүлээж, цуцалтыг хурдан авдаг тул хол зайд уралдаж буй тамирчид аль болох "салхи авахаас" татгалздаг. Иймээс ч ганцаар тасрах нь барианы наана хүчээ самарч болох аюултай бөгөөд барианы өмнө хүч суларахад түүний ард "салхинд нь суун" явж буй тамирчин нөөсөн хүчээ гаргаж урдуур нь орох ч тохиолдол бий.
Ингээд хэсэг зуур байдал тайван болсон үед Хонгконгын дугуйч гэнэт хурд аван тасарсан бөгөөд түүний араас Казакстан, Ираны дугуйчид нэхэн орж бусдаас 15-20 секундын зайд тасрав. /Яг энэ үед л уул нь миний бодлоор манай дугуйч тэдний бүлэгт орох байсан бол ашигтай байсан шиг санагдаад байгаа юм/.
Ингээд тасарсан 3 маань зугтан хурдалж, ээлжлэн салхиа аван явцгаав. Учир нь арын хэдэд гүйцэгдэхгүй бол тэд бариа хүртэл найзууд бөгөөд яг барианы өмнө чухам нь хэн нь түрүүлэх вэ гэдгээ шийдэх тул ээлжлэн салхиа авцгаах нь ойлгомжтой байв.
Ийнхүү бариа улам бүр ойртсоор байлаа. Арын хэд аажмаар хурдаа авцгаасан ч өмнөх 3 бас л хурдаа нэмнэ. Бариа яг 500м-с 1км орчим байхад арын хэд нөөц хүчээ гарган араас дайрцгаасан ба гэхдээ тэдний тооцоолж байснаар өмнөх 3 хүчээ бас ч бараагүй байсан бололтой барианд 3уулаа орох нь тэр. Өлзий-Орших маань тэднээс мааш жоохон дутаж орсон бөгөөд бараг л гүйцэх байсан даа. /Миний бодлоор арай л хожимдож араас дайрсан байх/ Ингээд Хонгконг, Иран, Казакстан, Монгол гэсэн дараалалаар байранд оров.

Гэхдээ 47 тамирчдаас 4-р байр гэдэг чамлалтгүй амжилт. Жишээ нь л гэхэд Хятадын одоо бөөн "халамж" тавьж, 2008 оны найдвар гээд буй Фүжи нь хүртэл эхний 10 хавьцаа л байна уу.

За тэгэхдээ манай дугуйчдын найдвар тасраагүй, үүний ард 2 ч гараа/уралдаан байна. Цуваа гараа буюу цагаар уралдах дээр бас ихээхэн найдвар тавин Монголчууд маань дугуйчидаа харж сууна.

ДОХА-гийн тэнгэр дугуйчдыг маань ивээх болтугай!

Saturday, December 02, 2006

Өөрөө өөрийгөө олов

Ойрд блогдсонгүй. Учир нь эргэн тойрон маань баахан ажил ч овоороод, ядаж байхад шинэ жил дөхөөд хамаг юм оноос өмнө, оноос өмнө гээд маш яаралтай гэсэн тодотголтой.
Товч хэлэхэд миний амьдрал ер нь юу болоод байна вэ...
Ингээд ажил ч урагшлахгүй, дээр нь Япон хэлний хичээл, даалгавар бөөн ханз эдэр гээд, ядаж байхад ямбий машин маань бензинийг илүү цуслаад, оройхон тарж ирэхээр гараш олдохгүй үнэд ороод, гадаа тавьсан тэрэг өглөө царцаад, асаах гэж бөөн амьтан царайчлаад...уур хүрч уушиг сагсайгаад ирэхээр мань хүний CPU usage 100% хүрээд multitasking ажиллагаа орширч buffer overflow болоод эхлэхээр system маань distributed denial of service болоод crash (стресс)-д оржээ гэж өөрийгөө дүгнэв.

Урьд нь ямар байваа:
Ажил:
-Маш том мөрөөдөлтэй хүн. Түүнд хүртэл маш их цаг, маш их хөрөнгө хэрэгтэй. Гэхдээ яахав, ганц дайчин ганцаардахгүй гэдэг шиг үзээд л байна.
-Тодорхой хэдэн зорилгодоо хүрэх гээд бүх цаг заваа зөвхөн компьютерийн ард өнгөрөөнө.
-Өдрийн нормын хэдэн ажилаа хийгээд дараа нь шинэ соргог зүйлс олж уншаад, баахан туршилт энэ тэр болноо. P2P, Distributed Architecture, VoIP, System Hardening, LAMP, Streaming, Pay-per-View гээд л ...
-За оройхон тийшээ CS 1.6 асааж авангуутаа 5vs5 болоод хэсэг үзэлцэнэ. Өдрийн алжаал тайлах кайф ч гэмээр юм уу даа.

Амьдрал:
-Орой 10, 11 гэж өнгөрч ирээд хоолоо идэнгээ хэсэг ТВ харж байтал нойр хүрээд нам.
-Өглөө 9-д босоод 9.30 гээд ажилдаа ирнэ.
-Хагас сайнд хааяа заал авч сагс тоглоно. Тэгж байтал утас дуугарч "ойрд уулзаагүй" найзууд дуудаж ганц хоёр лааз бийр "суллах" дуудлага ирнэ.
-Аа эсвэл ажилийнхантайгаа нийлж аль нэг нам гүм газарт ороод баахан дэвэн дэлхийн юмс хамж шимж яриад эцэст нь "embedded system", "nano technology" болоод хиймэл оюун ухаан дээр очоод дуусна.

За тэгээд ер бодоод байхад хэтэрхий их компьютерийн ард сууснаас болоод "компьютерийн лазан тэрий" гэдэг өвчин туссан юм байхаа даа. Үүнээс хойш, түүнээс цааш аль болох энэ дэлгэцний ард суухаа багасгахаас. Маргааш номын дэлгүүр орж хэдэн ном олж аваад, оройдоо гарчиглаад, хичээлээ дахиж таслахгүй суугаад, орой даалгавараа хийгээд, хэдэн "сайжруулсан сүг зурагаа" цээжлээд, эн-эйк-кэй г үзээд, ажлын цагтаа нормын ажилаа яс амжуулаад, хааяа нэг эхнэртээ сарнай авч сюрприздээд, амралтын өдөр эмээгийн зааж өгсөн хуушууртай цайгаа чанаж уугаад арай нэг ондоо хэв загвараар амьдралын хэмнэлээ өөрчилөхөөр шийдэв.
2003 онд хувийн бизнесс эхлүүлэх гэж ажилаасаа гараад, байгуулсан эхний компаниа дампууруулаад, Баабарын хэлдэгээр "гудамжинд лааз өшиглөж" явахдаа иймэрхүү эрэл хайгуул хийж өөрийгөө нэг удаа олж байсан юм байна. Түүнээс хойш даруй 3 жил өнгөрч. Энэ хугацаанд би өөрийн сайн анд нөхдөө олж, өөрсдийн бизнессээ босгож, амьдралын ханиа олсон ч өөрийгөө гээж орхижээ. Сүүлийн хэд хоногт ажил, хичээлээ тасалж, гэртээ ганцаараа тамхиа баагуулангаа бодоод байхнээ дахин би өөрийгөө олж авах цаг маань болж гэдгийгээ ухаарав. Өмнө нь би "юу хийх вэ" гэдгээ ухаарч байсан бол одоо "яаж хийх вэ" гэдгээ ухаарав. За тэгээд бөөн ухаарч, сэхээрсэн "галзуу хүний өдрийн тэмдэглэл"-ээ хуучин цаг үетэй нь ийнхүү "төддүгээр" жарны "тийм" жилийн өвлийн эхэн сарын "төдөнд" гарчиглан үлдээв.

Өөр юу мартлаа...? Аа тийм, блог ...
Блог дээрээ сайхан дэлхийн болон монголын түүхийн сэдэвээр нэг блог нээнээ. Хар бага байхын түүх, газарзүй, амьтан судлал гээд дуртай байсаных энэ сэдвээр нээхгүй болох болохгүй шүү

Thursday, November 23, 2006

Бид "азтай" улс юм

Өнөөдөр яах аргагүй ийн бодоход хүрлээ шүү. Учир нь би гэж хүн Япон хэл сурч эхлээд байгаа юм. Өглөө бүр 9-оос 13 цаг хүртэл нухна даа.
Япон хэл нь Монгол, Солонгос, Турк бас Татар, Азарбайжан, Туркменстаны гээд нилээд хэдэн хэлтэй хамт Алтайн язгуурын хэлэнд гарал үүсэл нэгтэйгээрээ багтдаг байна л даа.
Энэ нь Англи, Герман, Орос гэх мэт хэлтэй харилцуулахад харьцангуй хялбар сурах боломжийг бидэнд олгоноо бас. Манай Хангүгд сурдаг найзууд маань Солонгос хэлийг 3 сар дотор л сурсан гэж ярьж байсан. Тэгээд бодохоор ер ярихад бол гайгүй байх талтай юмаа.

За тэгээд нөгөөх Япон хэл рүүгээ буцаж ороод, бичиг үсгийн талаар нь бодсоноо бичие.
Япон хэл Хирагана, Китакана үсэг Канжи буюу Ханз дүрс үсэг хэрэглэдэг. Хирагана, Китакана нь авиа үсэг бөгөөд ханз шиг дүрслэлтэй ч крилл, латин, уйгаржин бичигээс ялгаатай нь ма, ми, мү гэх мэт гийгүүлэгч дээр А, И, Ү, Э, О гээд эгшигийг нийлүүлсэн маягтай. Хирагана нь өөрсдийн үгээ Китаканагаар гадаад үгийг бичдэг гэж байгаа. Жишээ нь гэхэд би гэхийг Ваташи буюу 3н үсгээр Ва-Та-Ши, Катаканагаар английн apartment-ыг шууд галиглаад А-Па-То гээд аваад хаячихна. Амар ч юм шиг. За тэгээд энэ хоёр үсэгүүд нийлээд 100 гарна, дээрээс нь Япончууд Хятадаас ханз дүрс үсэгийг нь "туучихсан" болохоор ханзаар ихэвчлэн бичдэг гэж байгаа. Япон хэлний Санкюу буюу 3-р түвшинд очиход дор хаяж 150 ханз, Никюу буюу 2-р зэрэгт очиход 1500 орчим ханз мэддэг байх хэрэгтэй гэж гэнэ үү. Хэцүү юм аа.
Японы засгийн газраас албан ёсоор 3800 орчим ханзыг баталж гаргаад, түүнийг мэдэж байж ном, сонинг жоохон гарчиглана гээд бод доо.
За тэгээд энэ олон мянган ханз үсэгүүд нь эрт дээр цагт өнөө агуйд сийлж эхлэсэн сүг зурагнаас үүдэлтэй байх. Цаг хугацааны явцад сайжирсаар байгаад одоогийн энэ ханз болжээ. Тэгэхээр энэ хятад, япон нөхдүүд "сайжруулсан сүг" үсгээ энэ өнөөгийн хөгжсөн нийгэмд аваад л яваад байна шүү дээ. Энэ нь өнө эртнээс уламжилж ирсэн бичиг соёлын судар, бичиг гээд бүгд үүн дээр бичигдсэн учраас тэгдэг биз дээ. Гэхдээ л хөгжил, дэвшил гэдэг хуучин зүйлийг шинээр халж өөрчилөхөд хүргэдэг (Япончуудын дотор ханзаа өөрчилөх талаар яриа гардаг болов уу). Улс орнууд бичиг үсгээ өөрчилсөн хийсэн түүх гэвэл манайхаас авахуулаад байна шүү дээ.
Ер нь 40онд яагаад уйгаржин монгол бичигээ солиод одоогийн крилл бичиг руу хөрвөчихсөн юм бол? Орос ах нарын нөлөөгөөр үү, эсвэл тухайн цаг үеийн шаардлагаар уу?
Ийм хэцүү, цаг их авсан сүг зураган бичигтэнүүд солиогүй байхад, адилхан авиа үсэг мөртлөө соличихдог. Гэхдээ түүхэнд хэзээ ч хэрвээ гэдэг үг байдаггүй гэдэг. Хожимын үеийнхэн маань биднийг уйгаржин үсгээ сольж крилл үсэгтэй болсон нь оносон эсэхийг шүүн тунгаах биз. Өвөрлөгч нөхдүүд маань харин хаа очиж уйгар бичигээ аваад үлджээ. Тоо статистикаас харахад монгол хэлээр 5,8 орчим сая хүн ярьдаг гэж байна. Харин Япон хэлээр 130 гаруй сая хүн ярьж, Япон хэл дэлхийн хамгийн олон хүн ярьдаг хэлүүдээс 9т ордог байна. Хамгийн олон хүн ярьдаг нь мэдээж 1 тэрбум гаруй хүн ярьж байгаа Хятад улс орно.

Ингээд бодохоор монголчууд бид "азтай" улсууд юм. 35хан үсэг тогтооход ямар ч сонин, хэвлэлээ уншиж чаднаа гэдэг Хятад, Япончуудын дэргэд томоохон аз завшаан юм. Аливаа мэдээллийг уншиж авч чадахгүй байна гэдэг томоохон хоцрогдол бөгөөд адгуусаас ялгагдах 1 шинж байхгүй.

Тэгэхээр энэ хэдэн мянган ханзыг цээжилчихээд уншдаг болчиход 130 сая хүмүүсийн ярьж, хэлэлцэж буйг ойлгодог болно гэж бодохоор сурахаар шийдлээ. Би ч бас 130 сая + 1 дэхь "азгүй" хүн юм даа. :)

Wednesday, November 22, 2006

Багын дурсамж - 4

"Хүн болох багаасаа, хүлэг болох унаганаасаа" манай ардын үг.

Багын дурсамжаа үргэлжлүүлье:

Өвлийн өвгөнөөс татгалзав
За тэгээд намайг багын л бие томтой байсан гэж уншигч та гадарлаж буй байх. Тийм болоод ч тэрүү, намайг жил болгоны шинэ жилээр өвлийн өвгөн болгодог байлаа. Цэцэрлэгийн дунд байхад билүү дээ, уламжлал ёсоор өвлийн өвгөн болгох гэхээр нь би багшдаа өвлийн өвгөний номинацаас энэ удаа татгалзаж буйгаа хэлээд хаялаа. За тэгтэл намайг Лхагваатай хамт алиалагч болгочихдог юм байна. Өвлийн өвгөн нь Түмэнбаяр гээд хүүхэд боллоо. Хожим нь бид хоёр 10 жилд ангижавууд болсон юм.
Цэцэрлэгийн шинэ жил болоод л, бага ангийн бацаанууд дуулж бүжиглээд л ... Мань хүн наана нь яахав дээ, дэнхийсэн том алиалагч гуай энэ тэрийг харж элэглээд л заалны дунд бараг галзуурч байнаа. Тэгсэн туслах багш над руу хараад гараа зангидаад "Ну Погоди" гэж байна, за тэгэхээр нь "хазаараа татлаа". Дараа нь нөгөө миний үнсдэг охин , жижиг алиалагч, багш бид нар зургаа авахуулсан юм. Сүүлд нь том ангид орчихоод нөгөөхөө үзэж байхнээ харин, миний алиалагчын том монхор хиймэл хамар томдоод аман дээр ирээд, сахал нь эрүүний доор унжиж байсан шүү. Нэг хэсэгтээ л нөгөө зургаа хүмүүст үзүүлэхээс ичдэг байлаа шүү.

Ямар хүүхэд өндрөөс айдаг вэ
Манай гэр "3 шар"-ын 3 давхарт байдаг байсан юм. Тэгээд заримдаа хүүхдүүдтэй гадаа нуугдаж тоглоцгооноо. Нэг өдөр нэгийгээ эрээд эрээд олдоггүй. Гадаах пингүүдээр, хураалгаатай мод, бүх орцоороо нэгжээд олдоггүй. Тэгсэн чинь харин нөгөөх чинь байрны дээвэр дээр гарчихаж л дээ. Хэхэхэ. Араас нь бүгдээрээ гарцгаалаа. Тэгсэн нөгөө хэд маань 3 давхараас доошоо хараад шүлсээ хаяад л, зарим нь бүүр байшингийн дээврийн ирмэг дээр сууцгаачихсан хээв нэг сууж байнаа. Би хааяа телевизийнхээ антенийг засах гээд дээвэр дээр гардагч доошоо ерөөсөө харж чаддаггүй юм. Толгой эргээд л яг унах гэж байгаа юм шиг санагдаад байдаг. Тэгээд би өөрийгөө аймхай хулчгар хүүхэд гэж боддог байлаа шүү. Харин сүүлд нь том ангид ороод хүний биеийн анатоми үзэж байхнээ цус билүү даралт билүү, тэр хавийн л нэг зүйл нь багатай хүн өндөр юм дээр гарахаар толгой нь эргэдэг гэж байна лээ.

Чоно шиг бол чоно шиг л бай
Зун болоод айлууд зуслан лагерьтаа гарчихсан үед л дээ. Лагерийнхаа командын хэдэн нөхдөө дагуулаад (би ч тэр хавидаа атаман маягтай) голд сэлээд буцаж явж байсан чинь нэг гоё машин, гоё майхантай хэдэн хүн голын эрэг дээр байж байна. Хэдүүлээ гуяа алгадаад л тавиад хүрлээ л дээ. Машин нь Нива байсан ч билүү дээ, майхан нь гэж гоё гоё тод өнгөтэй барууны майхан байсан. Хажууд нь нэг хөөрхөн эгч, ах хүү хоёр байнаа. Маниус ч хоорондоо шивнэлдээд, соёлыг гайхаад биширэнгээ алдаад байж байтал ах хүү бид нартай юм ярилцгааж байнаа. Хаана юу хийдэг хүүхдүүд үү, хэний хүүхэд үү, аавыг чинь хэн гэдэг юм гээд л байцааж гарлаа. Хажуугаар нь манай нэгийг бүдүүн л гэнэ, гахай шиг л гэнэ, нэгийг нь тожгор л гэнэ.. Нөгөөдүүл юм ярихгүй чимээгүй болчихов. Тэгсэн надаас аавыг чинь хэн гэдэг үү гэж байна. Би ч Мөнгөнгадас гэсэн чинь мань хүн баахан инээснээ. Аль мөнгөнгадас, энэ манай майханы энэ гадас уу, мөнгөөр гадас хийдэг юм уу л гэнэ. Тэгснээ ганцаараа баахан мар мар инээснээ, хажуу талынхаа эгч рүү харж байнаа. Эгч инээгээгүй шиг санагдах юм. Тэгэхдээ л шал дургүй хүрээд явчихаж байгаа байхгүй юу. Тэгэхэд л анх нээрээ манай аавын нэрийг яагаад Мөнгөнгадас гэдэг юм болоо гэж бодлоо. Тэгээд ах хүүгээс бушуухан холдохын түүс болоод коммандаа дагуулаад л гуяаа алгадаад цаашаа давхилаа. Жоохон холдонгуутаа хэдүүлээ эргэж хараад "чи муу өөрөө бүдүүн гахай, гүзээ нь унжаад мангар мангар" гэж баахан орилтол цаанаас "Юу гэнээ, муу бацаанууд. Алив хүрээд ир" ухааны юм хашхирч байнаа. Тэгтэл манайханаас нэг нь чулуу аваад шидлээ шүү. Бид нар ч гэнэт санаад баахан чулуу нүүлгэж орхиод "Зугтаааараййй" гээд эргэж ч харалгүй тэр чигээрээ ум хумгүй зугтлаа. Тэгээд лагерьтаа ирж нэг санаа амарав. Учир нь араас хөөгөөд ирвэл нохойтойгоо нийлээд моральгүй ах хүүгийн данхар толгойг чулуугаар угтана л даа.
Хүнийг хайрлаж байж хүнээр хайрлуулна гэж байдаг. Хэдийгээр бид тухайн үед жоохон хүүхдүүд байсан ч хэн нь муу, хэн нь сайн бэ гэдгийг ухаардаг байсан юм шүү.

Нохой архируулах гэж яадаг вэ
Багад маань аав, ээж хоёр маань их орой ажилаасаа ирдэг байсан л даа. Ер нь тэр үеийн бүх л айлуудын аав ээж нар орой харьдаг байсан. Манай ээж бол 7 цаг үед ирнэ. Аав бол түүнээс хойш ирнэ. Аавыг ирэхэд бид баярлаад л өмнөөс очдог байв шүү. Манайх таван хүүхэдтэй ба ээж маань одоо бодоход бид мэтийн гутал өмсөөд гурав хоногт точийлддог нөхдүүдийг мөр бүтэн явуулах гэж ихээхэн цаг гарзаддаг байсныг ухаарах завгүй л гүйж байж дээ. Нэг удаа хашаа давах гэж байгаад өмднийхөө алцааг юу ч үгүй зад татаад хаялаа шүү. Тэгээд жоохон ичмэр болоод гэртээ гүйгээд орж иртэл ээж алга, эгч ч алга. Одоо яахав дээ, ээжийнхээ юм оёж байгааг бишгүйдээ нэг харсан тул өмдөө тайлж аваад утас зүү сүвлээд урагдсан алцаагаа хөвөрдөж орхиод гараад гүйлээ дээ. Түүнээс хойш бас өөрөө урсан юмаа аль болох өөрөө оёчихдог болсон гэж байгаа.
Нэг удаа байрныхаа өмнө талбайд тоглож байтал аав, ээжүүд салхилангаа хуучилж байнаа, тэгснээ хүүхдүүдийнхээ тухай яриад, цаашаа хэний хүүхэд өөрөө юмаа оёчихдог, хоолоо хийчихдэг гээд явж өглөө. Тэгтэл ээж маань: -"Манай энэ хүү, өөрөө урсан хувцасаа оёчихдог юм одоо тэр алцайг нь харахгүй юу. Нохой архирч байгаам шиг. Гэхдээ яахав дээ" гэж байна. Түүнийг сонсоод бидэнд бол өчүүхэн төдий зүйл ч гэсэн аав, ээжид маань томоохон урам болдог юм байна гэдгийг ухаарч билээ. "Нохойг архируулангаа" ээжийгээ урамшуулнаа гэж уул нь ийм хялбархан байгаа биз дээ.

Өлгөөтэй жаал
Тэр үеийн хүүхдүүд бол санаж байгаа байх даа. Аль ч билээ нэг ном дээр "Өлгөөтэй жаал" гээд шүлэг байдаг даа. Гоё гоё зурагтай, тэр нь их хөөрхөн өвөрмөцөө. Том том нүдтэй хүүхдүүд зурчихсан байсан.
... Өлгөөтэй жаал,
Өөрөө өөрийгөө өлгөсөн ч юмуу...
..Ямар хувцас биш,
Ядаж бээлий биш,
Яагаад энэ жаал хашаанд өлгөгдөв...
...Нүүр нь мэнчийгээд нүдээ аниад, хичнээн тийчлэв ч ... гээд гоё шүлэг байдаг даа. Мартаж орхижээ. Түүн шиг явдал надад 2 ч удаа тохиолдсон юм.

-Эхний өлгөгдөлт:
Цэцэрлэгийн тоглоомууд дээр оройхон хүүхдүүд нууцаар тоглодог байв. Яагаад ч тэгээд хүүхдүүдийг хөөгөөд байдаг байсан юм, бодвол цонх шилийг нь хагалчихдаг байсан юм боловуу.
Тэгээд манай байрны хэсэг хүүхдүүд 3-р цэцэрлэгийн тоглоомийн талбайд тоглож байтал гэнэт: -Хөөе, манаач ирлээ гээд л хүүхдүүд дэр хийтэл гүйлээ дээ. Том хүүхдүүд нь хашааг даваад, жижигчүүд нь шургаад л гарцгаалаа. Би гэж хүн нэг их лаг хүн болоод томчуудаас сурсан стилиэр хашааг давлаа. Тэр нь өөрийн цээжээр татсан хашаа руу хоёр гараараа бариад үсэрч, гэдсээрээ хашаан дээр тэгнэнгүүтээ цээжээ огцом доошлуулж толгойгоо годройтуулж хөлөө савж хашааг давуулаад хөл дээрээ хашааны цаана буудаг байхгүй юу. Тэгсэн мань хүний өмдний тэлээнд хашааны сараалж хавж оронгуутаа хашаа давахад мушгирч эргээд цаашаа ч үгүй, наашаа ч үгүй өлгөгдөж орхидог байна шүү. Хөл газарт хүрдэггүй, тэлээ тасарахгүй, ядаж байхад өмд урагддаггүй бөх юмаа. Яаж ч хавчигнаад тасардаггүй ээ. Яг тэндээ өлгөгдөж орхилоо.
Заза, одоо ингээд л өнгөрлөө. Нөгөө манаачид ч нүүр нүдгүй балбуулж дээ гээд нүдээ аниад хүлээлээ шүү. Тэгтэл харин манаач нь нэг эгч таарч, "хүн алах гэж байгаам шиг, юундаа хар хурдаараа зугтаадаг юм. Унаж үхэх гээ юу" энэ тэр гээд баахан үглэнгээ харин намайг буулгаж өгч билээ. Айсан, ичсэн гэж хэлээд юүхэв.

-Дараагийн өлгөгдөлт:
Сургуульд орчихсон бага ангид байлаа. Эмээгийнх гэр хороололд байдаг ба эмээгийндээ их очдог байв. Бүүр тэндээ хоноод тэндээсээ хичээлдээ ч явна. Гэр хороололынхон нөгөө хэдэн хашааний ирмэг дээгүүрээ сүлжиж давхиад л, тоглох нь ч ондоо л доо. Нэг удаа хичээлийн цагаас түрүүлж гараад хажуу хашаанд байдаг ангижавынх руугаа хашаанд дээгүүр гүйлээ дээ. Жоохон хүүхэд намхан байдаг болохоор тэнцвэрээ сайн олдог юм шиг байгаа юм.
Тэгээд яг очих гэж явтал гэнэт хажуугаас нэг нохой огцом хуцтал цочиод хөл алдаад доошоо уначихав. Тэгтэл ардаа үүрч явсан цүнх, ар нуруу хоорондуур хашаа ороод яг өлгөгдөж орхих нь тэр. Хичнээн тийчлээд ч нэмэргүй, хөл газарт хүрэхгүй болохоор цүнхээ тайлж чадахгүй. Хэхэхэ. Яахаа мэдэхээ байгаад "туслаарай, туслаарай" гээд орилж байтал харин айлын хүн гарч ирээд буулгаж өгч билээ.

Найзын тус
Нэгдүгээр ангид орсон шинэхэн сурагч байв. Хичээлдээ явах их дуртай байлаа. Тэр үед сургууль гэдэг их л хүндлүүштэй, дотор нь ороход нэг л сэтгэл хөөрөөд, бас сүрдмээр л дээ. Тэр үед ЖА буюу жижүүр ангийнхан үүдэнд зогсоод сурагчдаас хумсаа авсан эсэх, гараа угаасан эсэх, захны даавуу цагаан эсэх, нусны алчуур, хөлийн алчуур, эгээтэй л чихний алчуур шалгадаггүй байв. Гай болж нэг өглөө индүүсэн нусны алчуураа мартаад гарчихжээ. Үүдэнд зогсоод хамаг халаасаа ухаад олдоггүй, хар өвлийн хүйтэнд буцаж явах боллоо доо гээд зогсож байтал харин Батнар гээд манай ангийн хүүхэд таарлаа шүү. Тэгээд мань хүн бас их сэргэлээн: -"Энэ хүүхдийн аав нь сургуульд багшилдаг ш дээ, ороод ааваасаа авчихнаа" гэтэл НИВАЛ жоохон бодсоноо оруулчихлаа шүү. Хоёулаа цаашаа нивал ахыг хөөрхөн дөнгөснөө яриад, Батнарын сэргэлэнг гайхаад л хичээл дээ орсон шүү. Тэр үед хүүхдүүд их л цагаахан байжээ.

За тэгээд жоохон Эрхэмээгийн ээлжит адал явдалтай дараа учруулъя даа.

Бусад блогоор сонин сайхан?

Өнгөрөгч долоо хоногоос эхлээд япон хэл үзэж эхлэсэн тул өглөөний ажилын цаг "чад" боллоо. Өглөөгүүр нилээд ажилаа дөхүүлчихдэг байсан тул одоо өдөр, оройн цагыг өндөр үр бүтээлтэйгээр ашиглах хэрэгтэй болов. Товчоор хэлэхэд ажлын цаг маань эрс багасав.

Ойрд чөлөөт цаг хомс байсан ч яаж ийгээд хэдэн блог уншиж орхисноо сонирхуулбал:

Хөлгөний блог:
-Багаар ажиллахуй Японы менежмэнтийн "Кайзен" гээч философи болон япончуудтай багаар ажиллахад хэрхэх талаар бичсэн байна. Сонирхолтой байлаа.

-Хаанаасаа хаалгач нь Нэр хүндтэй томоохон компанид гадаадад төгссөн шинэ залуу мэргэжилтэн хэрхсэн түүх ч мөн ихээхэн сонирхол татав. Гэхдээ энэ нэг бодлын хөгжилтэй гэмээр ч бас бидэний хэнбугайд ч таарах магадлалтай болон иймэрхүү тохиолдолд та өөрөө яах вэ гэсэн асуултыг таньд үлдээх байх гэж найдаж байна.

Нанагийн блог:
Багаар ажиллах талаар бас л дажгүй зүйл бичигдсэн байна. Гэхдээ монголчуудын багын ажиллагаа шүү.

-Баян болон ядуу хүмүүсийн ялгаа юу вэ? Дээхнэ уншиж байсан "Баян аав, ядуу аав" номны санаатай ер нь төстэй байсан ба үүнийг хуулж аваад долоо хоногт ядаж 1 удаа сөхөж харчихаад байвал ум ма ни бадми хум-аас илүү дээр тарни байх гэж бодлоо.

-Амжилтын оргил өөд тэмүүлэхүйд Үнэхээр та ямар нэгэн туйлын зорилготой болоод түүний төлөө ажиллаж буй бол хүндрэл, бэрхшээл олон л тохиолдоно. Үүнийг нэг уншаарай гэж зөвлөе.

Тогоруугийн блог:
Сүүлийн үед өвөрмөц сэтгэлгээтэй нууц блогчин болох Тогорууг нилээд сонирхож орж байгаа. Надаас ялгаатай нь би өнгөрсөн дурсамжаа бичдэг бол мань хүн яг одоо цаг дээр өөрийгөө бичдэгт байгаа юм. Аймаар их алдаатай бичдгийг нь бодвол мань хүн Бадаагийн онлайн латин-крилл хөрвүүлэгчийг ашигладаг юм байхаа даа.

-Би "арзгар" баймаар байна дээр "хэв шинжид баригддаггүй хүн" буюу "урсгал сөрөгч" хүний талаар аваад хаяасан байсан. Нилээд инээсэн шүү.

Хишигээгийн "Би мэргэжилдээ хайртай" блог:
Хишигээгийн блогийг унших дуртай дуртай. (Хшигиэгэ өөр юнуд хйатарй блоо?)
-Программистын хөгжил онигоо үнэхээр элэг татаав. Hello World буюу хамгийн энгийн программыг программистууд болон түүний захирал хэрхэж байгаа талаар байсан. Саваасоон саваасан. Гэхдээ таньд програм бичих талаар жоохон мэдлэг хэрэгтэй болох байх л даа. Яг л программистуудад зориулсан код бүхий онигоо.

Дөлмандахын блог:
-Бидний ирээдүй: Сэтгэл зовинол социализмын үеийнхээр бол арай хүмүүжил, ухамсар сайтай бүхний сэтгэл дотор болж буйг Дөлөө ийнхүү илэрхийлсэн байсан. Би ч гэсэн гэж хэлмээр байна. Та ч гэсэн уншаад үзээрэй, Сэтгэгдэл, санаа бодлоо үлдээгээрэй. Сайн үйлс бүхэн дэлгэрэг гэж хэлэх дуртай, энэ нийтлэлд тэгж хэлмээр санагдсан шүү.

Баянаагийн блог:
-Nagios + check_by_ssh + public key authentication манай мэргэжилд хамаатай нийлэл л дээ. Гэхдээ үүнийг бас туршаад, болмоор бол хэрэглэмээр л програм байсан. Баянаагийн блог сисадмин чиглэлээр дажгүй шүү. Дуртай.

USI Блог Портал:
Blog Portal энд эдгээр блогуудын сүүлийн бичлэгүүд гардаг тул хэн шинээр нийтлэл бичсэнийг олж харж байгаа. Гэхдээ сүүлийн үед манай монгол блог бичигчидийн тоо эрс өсч байгаа нь ажиглагдсан энэ сайтад бүртгээгүй зөндөө блогууд байх шиг байсан. Минийх ч бас байхгүй л байх шиг байсан :(

Тиймээс би монгол блогчидийн ийм портал буланг www.on-air.mn сайтад оруулахаар шийдлээ. Хөлгөн ч бас чи ийм портал хийчихээч гэж хүссэн л дээ. Тийм болохоор блогчидийнхоо нийтлэлийг илүү олон уншигчдад хүргэх үүднээс үүнийг хийнээ. Тун удахгүй илүү олон монгол блогчид нэмэгдэнэ гэдэгт итгэж байгаа шүү.

За ингээд өндөрлөхөөс, харих цаг болчихлоо.

Monday, November 13, 2006

Багын дурсамж - 3

"Хүн болох багаасаа, хүлэг болох унаганаасаа" манай ардын үг.

Багын дурсамжаа үргэлжлүүлье:

Хүүхдийн барилдаанд орсон нь
Аав маань бөх үзэх их дуртай тул намайг багад маань бөх болгох гэж нилээд хичээсэн юм. 5-6 настай л байсан байх би. Цэцэрлэгийн хүүхдүүдийн барилдаан оруулах гээд аав маань 2 шөнө оёж байж ардаа таван хошуутай хөх даавуун зодог, шуудаг хийж өглөө. Цэцэрлэгтээ биеэр томдоо ордог байсан болохоор өөрсдийн хэдийгээ цувуулаад л хаяж орхилоо. За ингээд 1-р цэцэрлэгийн аварга болсон би гэдэг хүн аймгийн аваргад орлоо доо. Нэгийн даваанд надаас арай өндөр мөртлөө таргандуу нэг шар баньди таарлаа. Би хэсэг тойрч тойрч байгаад л гэнэт дайрж ороод, хав золгонгуутаа дүүгүүрдээд унагав. Аав ч баярлаж байна гэж тоймгүй.
Хоёрын даваанд бас нэг давсан билүү гоц мөргөлүү. Харин гуравын даваанд нэг жижигхэн мөртлөө шавилхан бор баньди таарлаа. Өө ийм жижигхэн хүүхдийг юу байдагийм гээд бариад автал ... юу болсон бүү мэд, нэг мэдсэн чинь арагшаагаа тас унасан байна. Бос ч ирээд тахимаа өгчихөөд аав руу очиход: "За миний хүү зүгээр зүгээр, шавилхан мөртлөө их мэхтэй, хийцтэй хүү байна" гээд магттал би өөрийн мэдэлгүй мэгшив. Учир нь аавдаа тоогдож чадаагүй, бас дээр нь нэг жижигхэн хүүхдийг аав тэгж их магтсанд нь шаралхсан минь тэр. хэхэ

Чихээ хөлдөөсөн нь
1-р сар. Өвөл болоод, цас орж хүйтэн болсон байлаа. Амралтын бүтэн сайн өдөр эмээгийндээ байж байгаад эмээтэйгээ муудалцав, багын зөрүүд гэж жихтэйхэн хүүхэд байсан болохоор шууд л гараад гүйчихлээ. Гадаа хэсэг зогссон чинь хүйтэн жавар хайраад тэсэхгүйнэ. Буцаад орох гэхээр зүрх хүрэхгүй байдаг, тэгээд ч эмээ "за чи ингээд эргээд ирнэ" гээд тавлах болохоор бодож бодож гэр рүүгээ хар өглөөний жавраар 7-8 км газар гараад алхчихлаа. Гуравдугаар сургууль өнгөрөөд, цаашаа нэгдүгээр сургууль дуусгаад төв номын сангийн тэнд явж байтал чих час час хийгээд хорсов. Пальтоныхоо заханд хэд хэд үрээд, гараараа ээлжилж барихаар гар бээрээд, улайгаад ил гаргаж болдоггүй. Хажуугаар нь манайх "гурван шар"-д байдаг болохоор Түйн голд ойрхон. Голын жавар сэнгээд л.. Би ч урагшаа харж нэг алхаад, хойшоогоо харж нэг яваад л байлаа. Гэртээ яг хүрэх дөхөж байтал чих хэд хэд час час гээд халуу оргиод явчихлаа. Арай гэж гэртээ ороод ээжид юу ч хэлэлгүй жижиг өрөөндөө ороод сууж байтал чих маань тэсгэлгүй их өвдөлөө. Толинд хартал дэлдийж хавдаад ус гоожиж байна. Дараах нь араас эмээ аргадах гээд гарч иртэл би аль хэзээний алга болсон байсан гэсэн. Ингээд нэг зөрүүд зангаасаа болж өрөөсөн чихээ хөлдөөж үзсэн дээ.

Анхны үнсэлт
Цэцэрлэгтээ би чинь ангийн атаман маягын хүүхэд байлаа. Миний дараа Хашаа гэж хүүхэд бид хоёр биеэрээ хамгийн том нь ч байсан болохоор 1, 2-р аматан гэж байгаа.
Цэцэрлэгийн хүүхдүүд байс гээд л айл гэр болж тоглоно. Хашаа бид хоёр дандаа л аавууд болдог байсан байхаа. Тэгээд ангийнхаа гайгүй гэсэн охидуудыг ээж нь болгоноо. хэхэ
Тэр үед дандаа ээж нь болдог (нэрийг нь одоо мартаж) нэг охин байдаг байв. Түүнийг нэг удаа үнсмээр санагдаад болдоггүй дээ (Зурагтаар гардаг орос кинонууд дандаа үнсцдэг ч байсан болохоор дууриадаг ч юмуу :D ) Цэцэрлэгт өдөр хүүхдүүдийг унтуулдаг шүү дээ. Яг өдөр унтахдаа би тэр охины хажууд ороо засч орхив. Тэгээд багшыг гарсан хойгуур нөгөө охинтой албаар баахан яриа өдөв. Тэгээд чамайг үнсье гэсэн чинь үгүй гээд шууд босоод нэг найз охинтойгоо ороо солиод явчихлаа. Би ч араас бас очоод хажуугийн хүүхдийг өөрийн ор руу хөөж орхив. Харин энэ удаа өөр зүйл ярьж байгаад "Чи уруулаа ингээд, нүдээ ань даа!" гээд нүдээ анингуут нь шов хийтэл үнсэж орхих нь тэр. Гэнэдүүлчихсэн юм уу даа. Хэхэхэ.
Гэтэл бид хоёрыг ярингуут унтаагүй байсан хүүхдүүд хоорондоо юм хум ярицгаагаад, зарим нь бүүр босчихсон гүйж байна.
Гэнэт багш орж ирээд орилж өгөх нь тэр. Бадамханд гээд багш байсан юм. Босч давхисан нөхдүүдийг тас тас хийтэл алгадаад орхитол яриад дүнгэр дүнгэр гэж байсан нөхдүүд ч нам боллоо доо. Бид хоёр ч чимээгүй болоод унтаж байгаа дүр үзүүлтэл харин багш хажуугаар л алхлаад шалгаж байнаа. Тэгтэл Хашаа билүү Ганболд билүү нэг гар түс хийтэл инээдэг байгаа. Би ч тэссэнгүй бас түс хийтэл инээж орхитол байхгүй шүү: Аа муу хоёр, та хоёр л эхлэсэн биз дээ гээд тас тас.. Мөн ч их хорссон шүү. Тэр үед жоохон хүүхэд гэж хайрлахгүй л алгаддаг байлаа.

Багшийн тавагтай хоол
Намайг том ангид орсон хойно манай дүү ч бас 1-р цэцэрлэгт оров. Тэгээд нэг өдөр бид нар оройн хоолоо идэж байлаа. Манай дүү их сахилгагүй, бас дээр нь сайхан хоолонцор болохоор тэр өдөр ээж дүүд маань таваг дүүрэн будаатай хоол хийж өгч л дээ. Тэгтэл мань хүү дуу алдав: Паах, энэ ёстой манай багшийн иддэг шиг дүв дүүрэн хоол байна шүү гэсэн. хэхэхэ

Цэцэрлэгийн оргодолууд
Тэгэхэд цэцэрлэгийн дунд ангид л байсан байх. Зун ид дундаа, ихэнхи айлууд лагерьт гарчихсан, тэр нь аймгийн төвөөс одоо хэдэн км зайтай. Цэцэрлэгт биднийг өдрийн цагаар гадаа хашаанд гаргаж хэсэг тоглуулдаг байв. Хүүхдүүд тоглож байгаад ихэнхийнх нь гэр нь лагерьт гарсан талаар яриад, тийшээ явахад хэцүү. Замдаа хэд хэд ус гаталдаг, шавар намагтай энэ тэр гээд аанай л хоорондоо маргалдаж байв. Ангийнхандаа Хашаа бид хэд энэ хашааг шууд даваад л гэртээ очиж чадна гэтэл нөгөөдүүл та нар чадахгүй ээ л гэж байна. Тэгэнгүүт хоёулаа та нар одоо харж бай, бид хоёр одоо шууд оргоно гээд нормоор өгдөг чихэр михрээр мөрийцсөн ч билүү, үгүй ч билүү... За тэр яахав, харгалзагч багшийн нүдийг хариулж байгаад шууд 1,2 гээл хашааг даваад шууд байр руу гүйлээ. Байрны буланд очоод эргээд хартал хүүхдүүд шуугилдаад араас орилдоод бөөн юм болж байна. Багш тэндээс буцаад ир ээ, та 2-ыг зодохгүй ээ гэх утгатай зүйл хэлж байна. Бид хоёр ч багшийг бусад хүүхдүүдийг хаяад ирж чадахгүйг нь мэдэнгүүтээ баахан маадгар амьтад цаашаа алхчихлаа.
Замдаа хоёр модны мөчир олж аваад, булаг дээр очих баахан хүйтэн ус залгилаад, цаашаа дөвөн дундах шалбаагаар модоороо тулж харайгаад л гарчихав. Жижиг голыг нь гутлаа тайлж туулаад, томхон газраар нь модоороо тулж харайгаад замдаа тоглож, ус руу "туулай үсэргэж" байгаад бүүр оройхон шиг лагерьт очоод тэндэхийн хүүхдүүдтэй нийлж баахан тоглоод гэртээ харив.
Маргааш нь харин цэцэрлэгтээ очихгүй гэж баахан гуйгаад яалт ч үгүй очилоо доо. Өчигдөр нь том байсан нөгөө хоёр нөхөр өнөөдөр самбарын өмнө өөрсдийн тэмдэгтэй сандалаа өргөөд самбарын өмнө зогсож шийтгүүлэв. Хүүхдүүд ангид том хивс дээр алчуураар ч тоглоод, ширдэг дээрх талхны үртэс түүж идэх нь идээд л ... Бид хоёр тэнд мэнчийгээд, гар бадайраад сандалаа жоохон доошлуулангуут багш чичлүүрээр чичээд л ...
Гэхдээ л бусад хүүхдүүдийн чаддаггүй, зүрхлэдэггүйг нь хийж чадсан учраас тэрүүхэндээ том л доо. хохо

Телевизийн талаар миний илүүц хэдэн үгс

Өчигдөр амралтын өдөр байсан тул Монголынхоо хэдэн тв сувгийг сольж жоохон алжаал тайлав. Зарим үед уур ч хүрэх шиг, заримдаа инээд ч хүрмээр зүйлсээр дүүрэн болжээ. Энэ талаар Б.БАТ-АМГАЛАН "Телевиз хийх” түрсийк хийх хоёр ямар ялгаатай вэ? гээд нийтлэл бичсэн тул санаа нэг байгаагаа дуулгаад хэдэн баримт дурдахаар шийдлээ.

Киноны орчуулга хэмээх бантан
Уг зүйлийг бичиж байгаа миний бие гадаад хэлэнд тийм ч төгс боловсроогүй мөхөс нэгэн. Гэхдээ л зарим үед арай ч дээ гэмээр хүмүүсийн дуу оруулсан, орчуулсан кино гэж бантанг сонсохоос ч дургүй хүрж байгаа тухай захын хүмүүс бичиж, ярих болж. Мэдээж үүнийг тэд олж уншина гэвэл худлаа биз. Сайхан киног яйран болгож Амбийгийн хэлдэгээр кино урлаг үзэх хамаг дур хүслийг унтраадаг нь хэзээ болих юм бол.
Хэрвээ чадвал намайг бариач (catch me, if you can) гэж алдартай кино байх... Хэд ч үзсэн уйддаггүй учир ТВ5-аар гарахад нь үзлээ. Тэгтэл дуу оруулагч Пан-амийн нисэгч гээд л хэд хэдэн удаа яриад байх юм. Арай ч дээ. ПанАмерикийн гэснийг орчуулагч товчилж бичснийг мань хүмүүс түүгээр л туугаад байх. Иймэрхүү алдаа захаас аваад л зөндөө. Хэдэн жишээ дурдвал
-Сагс тоглож байсан хэдэн жаалууд бөмбөг оруулж ирчихээд л "алив, надаа таваа өг, таваа өг" гээд унав. Гэтэл мань орчуулагч "Give me, five" гэдэгийг ингэж орчуулж. Гадаад хэлд нойл би ч зөв орчуулсан эсэхэд эргэлзэв. Дараа нь MNTV-ээр харин алив, савраа гэж орчуулсан байх шиг байсан. Санал нэг байна.
-U751 ч билүү, Дэлхий 2-р дайны усны гүний шумбагч онгоцны багийнхны тухай гардаг кино нь дээр "Портретоо харваарай, портретоо харваарай" гээд унах, гэтэл мань хүмүүс Торпед гэж усны харвагч бөмбөг/сум байдгийг бас л ингэж ташаарав.
-Ташаардагаараа алдартайгаас ТВ5-р билүү аль ч ТВ-ээр билээ дээ. All right гэтэл "бүгд баруун" гэлүү дээ. Хэхэхэ..

-Мэдээ хэмээх хошин шог
Дээр нийтлэл бичигчийн дурдсанчлан бас тэрхүү Шар мэдээ гэх зусардаж байгаа ч юмуу, доош нь хийж байгаа ч юмуу тэр хошин гарааны өгүүлбэр бүр нь гэнэ шүү гэж дуусдаг гэнэ шүү. Уг мэдээгээр саяхан болж өнгөрсөн Энхболдын Засгийн Газрыг огцруулах тухай хурлын талаар дараах утгатай зүйл гарч байх юм: "Ерөнхий сайд Энхболд угийн цаанаасаа гүндүүгүй хүн тул улаам цайм дайрч давшлах сөрөг хүчний өмнө буурь зааж, тэвчээр гарган аливаад ухаалаг хандаж, тун даруухан хариултыг өгч байгаараа цаанаа л юм үзэж, нүд тайлсан хүн гэдгийгээ харуулж байв" гэнэ шүү. Ерөөсөө уг мэдээний нэрийг "Шар мэдээ гэнэ шүү" гэвэл дажгүй таарах байх гэнэ шүү. :)

-Хулгайч Телевизүүд
Саяхан байгуулагдаад цайвар ногоон өнгөөр ялгагдаад байгаа С1 буюу Суваг 1 гэж телевиз бусдын хийсэн мэдээг дүрстэйгээр нь хулгайлан авч эмхтгээд давхар тайлбартайгаар үзүүлж байгаа талаар бусад ТВ5, UBS, ТВ9 зэрэг телевизүүд эсэргүүцээд авав. Монголын битгий хэл, дэлхийн сэтгүүлзүйн түүхэнд байгаагүй хулгай л гэнэ. Хэхэхэ. Миний бодлоор хэрээ хэрээнийхээ харыг гайхав гэгчээр тэр хохирогчид гээч телевизүүд өөрсдөө ч CNN, BBC гэх мэтчилэн гадаад мэдээг үүнтэй нэгэн адилаар хулгайлж гаргадаг бусуу. Харин ч миний бодлоор эдгээр дэлхийн мэдээллийн гигантуудын эрх бүхий гэдэг утгаараа уг С1 телевиз өөрсдийнх нь үйлдэлийг өөрсдөд нь харуулах, ойлгуулах гэсэн үүднээс үүнийг гаргасан боловуу.

-Цаг барьдаггүй монгол
Гадаадынхан бидний цаг хэрхэн баримтлагдаг талаар ийм онигоо гаргасан байсан: Монголд хоёрхон зүйл цагтай байдаг, нэг нь галт тэрэг, нөгөө нь юу ч билээ дээ мартаж. Бас үүнээс арай өөр нэг байх: Монголд хоёрхон цаг байдаг. Үдээс өмнө, үдээс хойш гэж.
Үүний адил монголын телевизүүд ч цаг барина, нэвтрүүлийн гарах цагийн хувиараа мөрдөнө гэж ховор үзэгдэл. Социализмийн үед бидний үзэх дуртай ням гарагын 16:10-ын кино маань харин одоогийнхийг бодвол бараг цагтаа эхлэдэг байж. Яг нэг дуртай кино зэргээ эхлэхийг хүлээгээд л суугаад байна. Цаг нь бүүр 10 минутаар өнгөрчихөөд байхад ч реклам нь яваад л байна. Эсвэл уг рекламыгаа киноны эхлэл гэж үздэг болчихсон юм боловуу.

Заза ингээд бичээд байвал бичээд байх тул дуусгая. Дүгнэж хэлэхэд манай монголчуудад маань хаана хаанаа л өнөөх: Хийж буй ажилдаа хариуцлагатай хандаж, нэгэнт хийсэн бол хийсэн шиг хийдэг зан чанар дутагдаж байгааг телевизийн дэлгэцнээ хүртэл ил болчихож, түүндээ ч түмэн ард маань дассан байна даа.

Monday, November 06, 2006

Бэтэгнээс үүдсэн бодрол

...Саяхан нэг өглөө бостол хүзүү хавьцаа нэг хөндүүртэй, идээлсэн жижигхэн бэтэг гарчихаж. Цамцны заханд үрэгдээд хааяа жоохон зовлонтой юмаа. Анагаахын үүднээсээ бодохоор тослог арьстай хүний тосны булчирхай хэт идэвхтэй ажилласнаас арьсны нүх томорч нээгдээд түүнд нь орчны тоос шороо орж битүүрснээс идээлж үрэвсэж байгаа үзэгдэл юм байх. Түүнийг нь цаг нь болохоор хагалж цэвэрлээд, хөвөн лент тавьж эдгээдэг гэх. Хамаагүй оролдоод, өнгөц хөндчихвөл орчин тойрондоо үсэрхийлээд тэр хавийгаа халдварлуулдаг тул болгоомжтой үзэх зүйл гэнэ...

Үүний нэгэн адил сүүлийн үед өдөр тутмын ажил төрөл, мөнгө олох, элдэв болсон болоогүй тендер төсөл гэж явсаар нийгмийн амьдрал, өнөөгийн монголын дүр зураг маань үүнтэй адил болсныг сайн анзаараагүй явж.
-Саяхан Засгийн Газрыг огцоруулах тухай бөөн шуугиан болоход хэдэн өдөр МҮОНТВ-ын шууд нэвтрүүлгийг үзлээ. Хирт хийв.
Манай төр засагт, нийгмийн амьдралд үнэн шудрага явдал нүдний гэм болоод авилга гэгч энэ идээт бэтгэ нилдээ үсэрхийлээд толгой битгий хэл бүх биеээр тархжээ.
-Орой ажилаас ирээд гарт таарснаас нь Ж.Пүрэвийн "Зүрхний Хилэн" номыг барин авч Зүүн гарын бослогын тухай уншлаа. Харамсал төрөв.
Тэртээд Их Хаан Өгөөдэйн хэлсэнчлэн Их Монголын өнөөгийн үр сад "Өвсөнд боовч үхэр тоож идэхгүй, Өөхөнд ороовч нохой тоож шиншлэхгүй амьтас" болоод байгаам уу. Энэ их урваач шарваач, худалч хулгайчид хэзээ дуусаж, дундарах бол...
-Идээ бэтэг идээд идээд бүх биеийг бүрхэх боловуу. Эсвэл үнэхээр Лев Гумилевийн хэлснээр монгол үндэстэн 500 жилийн настай болсон уу. Эсвэл Нострадамусын зөгнөснөөр Их Чингис хаан 1999 онд монголд буцаж төрсөн болов уу. Хэрвээ төрсөн бол дахин Их Монгол улсыг байгуулах идэр цаг нь болоогүй байна уу.
-Ухаан мулгуу гээд төрсөн эхээ голдоггүй, идээ бэтэгтэй гээд төрсөн нутгаа голомгүй. Хоцрогдсон гэгддэг нүүдэлчин уламжлал заншил уу? эсвэл хөнжил хэтийдсэн сууршмал соёл иргэншил үү?
Мөнх хөх тэнгэрээ шүтэх үү, Мөнгө капиталыг шүтэх үү?
Бидэнд нүүдлийн мал аж ахуй маань хэрэгтэй юу, эсвэл фирмийн зохион байгуулалттай болох уу, тэгвэл эртнээс уламжилж ирсэн монгол ахуй заншил маань яах вэ?
Бага биетэй ч шандас сайт жинхэнэ монгол цусны хурдан морьд маань уралдахгүй, фирмд өссөн шилмэл үүлдрийн том морьд уралдах уу? Гүүн зэл дээр унага татаж өгөх өө болих уу, автомат саагч төхөөрөмжөө бариад гүүний саам хураах уу?

-Отгонпүрэвийн бичсэнтэй адил өнөө маргаашийн жоохон амбицийн хооронд явсаар би гэж хүн өнөөдрөөр амьдарч, өчигдөрийг санаж, маргаашийг умартсаар түмэн бодол, түмэн асуулт дунд төөрч орхижээ.
Гэхдээ авууштай нь өөрийн минь ээж минь, өөрсдийн маань нутаг минь гэсэн чинсэтгэл, давилуун мөрөөдэлтэйгээ үлдсэн нь сайн санж.

-Юм нэгээр байхгүй, цаг хугацаа бүхнийг элээх тавилантай. Сайн санааны үзүүрт тос, үнэнээр явбал үхэр тэргээр туулайг гүйцдэгийн үлгэрийг санаж, бидний мэт олон залуус Биеэ засаад гэрээ засч, Гэрээ засаад төрөө засах сургаалийг санаж явбал бүтэх биз. Сайн цагийг авчирах залуустай гэдэгт ч итгэж байна, тийм цагийг үзэх амны хишигт хүмүүн олон буй гэдэгт ч эргэлзэхгүй байнаа.
-Сайныг санаж, саарыг хусч ард олноороо амгалан энхийг авчирах сайхан цагийг хүсэмжлээд энэхүү бодролыг өчүүхэн би бээр үүгээр дуусгая. Эрдэм мэдлэг хэтийдсэн нэгэн нь элэглүүзэй хэмээн эмээсэнгүй, хүн хэлэхээс нааш хэмээн санаж бичиглэв өршөөтүгэй!

Thursday, November 02, 2006

Багын дурсамж - 2

"Хүн болох багаасаа, хүлэг болох унаганаасаа" манай ардын үг.

Аймгийн даргатай хөөрөлдөж, өөвөөгийнхийг нүүлгэсэн нь
Манай өвөө эмээ нар маань бүүр хөдөө сумд амьдардаг байлаа. Гурванбулаг гээд аймгийн төвөөс 240 гаран км зайтай хангайн сум л даа. Сургуульд орохын өмнөхөн буюу би тэр үед 5-6 настай байсан байх. Аав маань Казакстан руу курст явсан байсан ба ээжийн бие өвдөөд эмнэлэгт хэвтчихсэн байсан шиг санагдаж байна. Тэгээд Эгч, дүү бид хэд хөдөө өвөөгийндөө зуны хэдэн сарыг авлаа.

Тэр жил өвөөгийн маань хууч өвчин сэдрээд бие нь бас л тааруухан байсан ба би гэж хүн бушуухан буцаж гэртээ очихын түүс болсон хүн байсан тул аминдаа л дотроо яавал буцах арга зам бодож, сүвэгчилж байлаа. Эмээгийн амнаас нэг удаа аймагын төв орж эмч, эмнэлэг бараадах талаар үг унасан тул би ч лавлаад авлаа. Тэгээд аймаг рүү нүүхэд юу нь болохгүй байнаа гэж асуутал, эмээ намайг цаашлуулаад аймгийн даргаас гэр нүүлгэх унааны тусламж авах хэрэгтэй байна даа гэв. Тэр ч бүтэхгүй хол сонсогдсон учраас би гэж хүн тэгэсгээд л мартаж орхивоо.

Нэг удаа гадаа тоглож тоглож гэрт орж иртэл хэдэн хүн зөрөөд гарч байна. Гэрт эмээ хамрын тамхиа хэд соронгоо намайг харснаа: -За нөгөө аймгийн дарга чинь саяны хүн шүү дээ. Тэр шляпан малгайтай нь. Чи одоо араас нь очоод унаа гуйчих гэлээ. Би ч уухайн тас гарч гүйгээд хартал гудамж өгсөөд түрүүний 2 хүн явж байна. Араас нь: -Аймгийн даргаа, аймгийн даргаа гээд л гүйлээ дээ. Нөгөө хүмүүс намайг хараад хэсэг гайхснаа, намайг хүлээн зогслоо. Би ч давхиж очингуутаа, шляпан малгайтай ахаас: -Та аймгийн дарга мөн үү л гэлээ. Нөгөө ах инээмсэглэснээ: -Мөн байна, яах гэсийн хө. Би: -Ахаа, манай өвөөгийн бие муу байгаа. Аймаг руу явж эмнэлэгт хэвтэх гээд, та манайхыг нүүхэд унаа гаргаж өгөөч гээд хэлээд тавичихлаа даа. Нөгөө ах инээснээ, миний толгойг нэг илээд: -За за ойлголоо. Өвөөдөө хайртай сайн хүү байна. Ах нь унаа гаргаж өгье гээд явчихлаа шүү. Би ч ихээхэн маадгар амьтан магнай тэнийгээд буцаж оронгуутаа л, -За манайхыг аймаг руу нүүлгэж өгнө гэсэн гэтэл эмээ өвөө хоёр маань нилээд инээлдэж байсан даа.

Дараахан нь миний тэр хэлснээс үү, эсвэл угаасаа өвөө, эмээ хоёр нүүе гэж бодсон уу. Гэрээ ачиж аваад аймаг рүү нүүж явахдаа хүмүүс намайг хараад : -За нөгөө гэрээ нүүлгэж яваа том цагаан хүү чинь энэ билүү гээд л намайг хөөргөөд л, би ч гэртээ одоо очино гэхээс яараад л... Ийм нэг хөгжилтэй явдал болж билээ.

Цэцэрлэгт сурсан зан
Би бусад ихэнхи хүүхдийн адил ясли, цэцэрлэг дамжиж, тэнд хүмүүжиж өссөн хүүхэд л дээ. Өдөр унтдаг нь таалагддаггүй болохоос би цэцэрлэгт явах их дуртай байсан. Манайх цэцэрлэгт их ойрхон байдаг болохоор би өөрөө гарч яваад цэцэрлэгтээ оччихдог байсан юм. Тэнд унтахдаа хувцасаа эвхэж тавих, шүдээ угаах, зураг зурж, шүлэг цээжилж, дуулж бүжиглэж сурна л даа.
Нэг амралтын өдөр өвөөгийндөө аав ээжтэйгээ очилоо. Эмээ маань хоолыг маш сайхан хийдэг байсан болохоор хоол нь их амттай л даа. Тэр удаад бидэнд сүүтэй, чихэртэй будаа хийж өглөө. Тэгэхэд их хөгжилтэй зүйл болсоныг эмээ маань сүүлд ингэж ярьсан юм. Хоол идэж байсан чинь би нэг гараа өргөөд байна гэнээ. Эмээ тэрийг нь ойлгохгүй л дээ. Яасан миний хүү гэтэл би: -Нэг юм асууя болох уу? Эмээ: -За за болно болно. Асуу асуу. Би: -Энэ хоолноос дахиад нэмүүлж болох уу? гэсэн хэхэхэхэ Эмээ маань нээх сүртэй зүйл бодоод гайхтал мань хүн харин маш боловсноор хоол нэмүүлэхийг хүсч л дээ.

Баянхонгорт байгаа миний аав
Би 4 орчим настай байсан байх. Аав маань тэр үед мал эмнэлэгт дарга хийдэг. Байс гээд л хөдөө ажилаар явдаг байлаа. Дүү маань өлгийтэй жоохон. Эгч бид хоёр гадаа тоглож байтал аавын машин ирчихсэн гэрийн гадаа байж байна. Гүйгээд очиж явтал аав, жолооч ах 2 гарч ирэнгүүтээ шууд л УАЗ469-дөө суугаад ухас хийлээ. Би ааваа намайг хүлээгээч гэж уйлаад л араас нь хөөгөөд байшингийн булан тойртол бүүр цаагуур яваад далд орчихлоо. Явган жаалхүү яаж ч машиныг гүйцэхэв дээ. Тэгээд машины дугаар энэ тэрийг ч мэдэхгүй. Машин явсан зүгт баримжаа аваад л яваад л байлаа, яваад л байлаа. Тэгж явж байтал нэг УАЗ469 харагдахаар нь араас нь яваад очтол бөөн машин дунд яваад орчихлоо. Нөгөө машинуудыг тойроод л алмайж явтал нэг аймаар ах хүү гарч ирээд чанга дуугаар: -Хөөе чи энд юугаа хийж яваа амьтан бэ? гээд араас хөөлөө дөө. Би ч муухай орилж уйлаад зугтаад, баригдлаа...
Ээж гэртээ сууж байтал гэрийн утас дуугарч байна гэнэ, утасаа автал цаанаас нь: -Автобаазаас ярьж байна. Энд танай хүүхэд чинь явж байна. Хүүхдээ ирж ав. Ээж: -Манай хүүхэд бишээ, манай хүүхэд гадаа тоглож байгаа гээд таслаж орхиж. Дахиад утас дуугарлаа: -Автобаазаас ярьж байна. Манай хүүхэд яах аргагүй л мөн дөө. Эрхэмбаатар гээд мөн биз дээ, тийм тийм хувцастай? Ээж сандраад : -Өө мөн мөн, яахаараа наана чинь явж байдаг билээ. Тэр үед эгч гаднаас орж ирээд: -Эрхэмбаатар гэрт орж ирсэн үү, гадаа алга байна... хэхэхэ
Ээж эгч хоёр автобааз дээр очтол мань хүн манаач ах хүүтэй тоглоод, хууч хөөрчихсөн маадгар суужийна гэнэ шүү. Ээж : -Манай хүүхэд гэж яаж мэдэв гэтэл манаач ах хүү: -Танай хүүхдээс энд юу хийж яваа юм гэсэн чинь аавыгаа хайж яваа гээд, Аавыг чинь хэн гэдэг юм гэтэл аав гэдэг. Ээжийг чинь хэн гэдийн гэтэл ээж гэдэг, гэрээ мэдэх үү гэтэл мэдэхгүй, би бүүр гайхаж гайхаж танайх утастай юу гэсэн чинь утастай гэж байна, хэд вэ гэсэн чинь харин утасаа мэдэж байна. Тэгээд танай 2478 руу залгаж ярилаа гэж байна.
Тэр үед утас ховорхон байдаг, дээр нь утас андуурч орж ирчихээд наад утас чинь хэд вэ гээд асуугаад байдаг байснаас ч тэр юмуу би гэрийнхээ утасны дугаараа мэддэг байснаас тэгж гэрийнхэн маань намайг хурдан олж билээ.
Хэхэ ийм л нэг хөгжилтэй явдал болж билээ. Бараг Баянхонгорт байгаа миний аавд гэдэг киноны нэг хэсэг нь болсон байгаа биз

Хүүхдийн зургийн уралдаан орсон нь
Би 2 настайгаасаа л энэ тэр газарт 1 бөөрөнхий (нар), 2 бөөрөнхий (нар сар) зураад. Дараа нь 2 бөөрөнхий дээр 1 дөрөлжин (машин) зураад байдаг байсан гэж байгаа.
Сургуульд орохын өмнөхөн (6 настайдаа) хүүхдийн баяраар болдог цементэн дээр шохойгоор Энхтайван - Найрамдалын тухай сэдэвт зургийн уралдаан орлоо.
Би нэг дэлхийн бөмбөрцөг зураад дотор нь орос куба монгол дээлтэй хүн нэжгээдийг гар гарыг бариулж зурлаа. 2-р байранд орлоо. 1-р байранд орсон хүүхэд нь 1-р сургуулийн Төмөртогоо билүү дээ нэг багшийн Лхагвасүрэн гэж хүүхэд Дэлхийг тойроод туг дарцаг барьсан баахан хүүхэд зурчихжээ. Хожим Лхагваа бид хоёр 10 жилд нэг ангид орсон. Сайхан зурдаг хүүхэд байсан даа.

Багын дурсамж - 1

"Хүн болох багаасаа, хүлэг болох унаганаасаа" манай ардын үг.

Хааяа шөнө харанхуйд гадаа гарч суугаад чим чимээгүй орчинд шөнийн тэнгэр тольдож суухдаа эрт эдүүгээгийн олон зүйлсийн түмэн бодлыг сэтгэлдээ хөврүүлэн суух би дуртай.

Би гэж хүүхэд Баянхонгор аймгийн төвд төмөр тахиа жилийн хаварын эхэн сард мэндэлсэн бөгөөд багын л сониндуу ааш араншинтай хүүхэд байснаасаа зарим дурсамжаа хуваалцая.

Яагаад ч юм, би бүүр 3-4 настай үеийнхээ зүйлсээс заримыг марталгүй санаж байдаг юм.

3-5 настайгийн хөгжилтэй явдалууд:

Сүүдэр үү, зам уу
-Аав маань их өндөр хүн тул би дагаж явахдаа 1 алхаж байхад нь 3-4 алхаж хажууд нь шогшиж байх, ингэж явахдаа их ядардаг тул нэг удаа аав намайг мөр дээрээ суулгаж явтал өөрсдийн сүүдрээ хараад хэлж байна: "Ааваа та бид хоёрын зам ямар урт юм бэ"

Сархинаг хатав
-Аав маань мөн малын их эмч мэргэжилтэй тул Социализмын үед хөдөө сумдаар хавар, намартаа байс гээд л явж, аймгийг бүтэн тойрчихно. Нэгэн удаа би гуйсаар байгаад хамт явлаа. Говиор өдөржин явж явж оройхон тийшээ нэг айлын бараа харагдаж унд уухаар буулаа. Өдөржин халуу наранд усгүй явсан хүүхэд сүүтэй хярам дөнгөж залгилалаад дуустал хамраар буцаад гоождог гэж байгаа. Гэтэл нөгөө Сархинаг нь хатна гэж ардууд ярьдаг зүйл нь болж л дээ. хэхэхэ

Хөдөөгийн маслотай талх
-Тэр айлд хярам ууж пагктласныхаа дараагаар юм идэх болтол би гэж хот царайлсан амьтан тэднээс элсэн чихэр, маслотай талхи иднэ гэж зөрүүдлээд аавыг онигоо болгосон гэж байгаа. Нөгөө айл нэг мантууг билүү гамбирыг билүү дээр нь цөцгийн тос түрхээд, өнгөт үрэл гэж чихэрийг халбагаар нунтаглаж цацчихаад өгч байж дуугай болгосон гэж байгаа. шараа шараа

Гүрвэл ангуучлав
-Бөөн цагаан гэж нэртэй нэгэн томоохон нуур говийн цэлийхэн нэг хөндийд байх. Холоос ирж байхад тэртээд нэг л их том ус цэлийгээд, тэнгэрт хөвжийгөө үүлс ойж харагдаад гоёмсог шүү.
Нуурын хажууд ирээд нуурын усанд аавтайгаа хамт орлоо. Аавын бүсэлхийгээр татсан усанд ороход миний хүзүүгээр ус даваад гээд тун их айлаа шүү. Хөл, биеийг хүйтэн хүйтэн зөөлөн зүйлс шүргээд байсан нь загас байсан байлаа. Нуурын эргээс янз янзын өнгөтэй, хэлбэртэй маш сонин сонин хэдэн чулуу аваад кармаалчихлаа. Цааш явж байтал гэнэт нэг гүрвэл гараад ирлээ шүү. хэхэ. Аавын маань жолооч ах (эрэгтэй хүүхдэд тун сайн бөгөөд замын турш намайг балайшиглаж байсан тул) "Хөөгөөд бариад ав, бариад ав" гээд л хашгирч гарав. Би ч араас нь уухайн тас элдээд хөлөөрөө гишгиж орхитол нөгөө гүрвэл сүүлээ үлдээчихээд алга боллоо доо. Сүүл нь нэг л муухай харагдаад байсан болхоор гар хүргэж зүрхэлсэнгүй орхисон доо.

Усанд урсах шахсан нь
-Нэг хангай сумдаар явж байтал, аль билээ нэг томхон шиг голоор гарах хэрэгтэй боллоо. Тэгэхэд аав, би, өнөө жолооч ах бид гурав явж байсан л даа. Тэр үед яаралтай ажилтай байсан юм шиг байгаан, гарамархуу шиг намханаар орж явтал манай УАЗ-469 маань хамараар нь ус даваад голын дунд очоод нам суулаа даа. "лаа"-нд орчихсон, урагшаа ч үгүй хойшоо ч үгүй. Бүх хаалгаа тэлтэл ус орж ирээд бид 3 эрэг рүү сэллээ дээ. Аав цээжээрээ татсан усаар нэг мөрөн дээрээ намайг суулгаад, нэг гартаа цүнхээ бариад гарч ирсэн дээ. Хир удсаныг бүү мэд харин нэг ногоон хамартай ЗИЛ-130 машин ирж торосоор манай тэргийг татаж гаргаад иртэл боон ус сар хийтэл урсаад л аймаар байсан шүү. Харин орос тэрэг тэгээд хэсэг зогсож байгаад л явчихдаг нь сайхан даа.

Хэн юуг өмссөн бэ?
-Хөдөө эмээ, өвөө дээр байсан ах маань ирлээ. Тэгээд гадаа тоглож байхдаа барилдахаар боллоо доо. Манай ах надад "өмсөх" мэх зааж өгөх ухааны юм болоод би ч заалгадаг баатар болоод туутал, нэг мэдсэн чинь толгойгоороо газарт хүчтэй мөргөөд тэнгэр харсан хэвтэж байна. Аймаар өвсөн тул тэсэхгүй тэрүүгээр л нэг орилж уйлаад, хадааж гарлаа даа. Эгч сандарсан гүйж ирээд "Яасан, юу болсон бэ?" гэтэл ах: "Би өмсчихсөн юм аа" гэтэл эгч: "Тэгээд юуг нь өмсчихсөн юм бэ, хурдан тайлаач" гэх нь тэр. хэхэхэ

5-6 настайгийн хөгжилтэй зүйлс

Хэрэг нь гарсан ааруул
- Би дүүтэй болчихлоо. Дүү ч томроод 2-3 тай болсон байж, нэг удаа хоёулаа гадаа тоглохоор гарлаа. Тэгтэл нэг айлын хүүхэд үнэн ганган, гурван дугуйтай ундаг дугуй унаад л, хүүхдүүд тойрч гүйлдээд л байна. Гэнэт тэрүүгээр нэг дуу хадаад явчихлаа шүү. Харсан чинь манай дүү нөгөө дугуйнаас нь зууралдаад унах гэж булаацалдаад, нөгөө эзэн жаалхүү дүүг маань түлхээд л хэрэг алга. Гүйж очоод дүүдээ учирлаж хэлээд болдоггүй, зөрүүдлээ л байна, эзэн жаалхүүд нь жоохон унуулчих гэж гуйгаад ч нэмэр алгаа...
Хэсэг хугацааны дараа
манай дүү нөгөө дугуйг уначихсан (унасан ч гэж дээ, унагааж л байсан байх)
нөгөө жаалхүү миний хажууд суугаад харчихсан (амандаа ааруултай, ааруул жоохон хатуу)
би дунд сууж байсан ( авч гарсан 1-2 ааруулаа жаалхүүд өгчихсөн болохоор хараад л сууж байсан байх)
Ингэж нэг кармаалж гарсан ааруул үг мэдэхгүй зөрүүд жаалуудын учирыг олж өгч билээ.

Интернационализм
-Тэр үед аймгийн төвд оросууд их байдаг байсан ба байс гээд л гудамжинд таарах тул бидний багачууд уралдаж урд нь очоод л "Драсдутэй, драсдутэй" гэнэ. Нэг удаа гүйж очоод чанга гэгч нь хэлтэл урдаас нөгөө орос чинь "Саан саан баана уу" гэж авдагийм даа. Амаа ангайгаад л хоцорч билээ. хэхэхэ

Hallelujah - Shrek (OST)


Өнөөдөр бүх л өдөржингөө Шрек хүүхэлдэйн киноны нэг дууг сонсож өнжлөө (Ер нь миний ойр хавьд байгаа хүмүүс заримдаа их залхдаг. Учир нь би заримдаа нэг дууг, эсвэл нэг киног байнга сонсоод, үзээд байдаг учраас тэр ... хэхэ :D ) Өчирдөр орой Шрек 1, 2 киног хоёуланг нь дараалаад үзчихсэн чинь энэ дуу нь маш их таалагдсан юм. Ер нь би Монголын 3D Art Entertainment хөгжүүлэх, цаашлаад ийм анимэйшн студи нээх мөрөөдөлтэй хүн (Боролдой студи яасан бэ? Монголын хүүхдүүд юу үзэх болж байна) ба гурван хэмжээст компьютер графикын бүтээлийг сонирхох маш дуртай л даа.



Заза ингээд энэ сайхан дууг та бүхэнд сонирхууля: Хэрвээ сонирхвол эндээс татаж аваарай!

Энэ дууныг нилээд олон дуучид дуулсан байх юм. Энд байсан

Шрек гэснээс Shrek the Third гээд 2007 оны 5 сард гарах юм шиг байна. Хаа байсан таван сар вэ!?



Artist: Rufus Wainwright

Hallelujah

I've heard there was a secret chord
That David played, and it pleased the Lord
But you don't really care for music, do you?
It goes like this
The fourth, the fifth
The minor fall, the major lift
The baffled king composing Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Your faith was strong but you needed proof
You saw her bathing on the roof
Her beauty
in the moonlight
overthrew you
She tied you
To a kitchen chair
She broke your throne,
she cut your hair
And from your lips she drew the Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Maybe I've been here before
I know this room, I've walked this floor
I used to live alone before I knew you
I've seen your flag on the marble arch
love is not a victory march
It's a cold and it's a broken hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

There was a time you'd let me know
What's real and going on below
But now you never show it to me do you?
Remember when I moved in you?
The holy dark was moving too
And every breath we drew was hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Maybe there's a God above
And all I ever learned from love
Was how to shoot at someone who outdrew you
It's not a cry you can hear at night
It's not somebody who's seen the light
It's a cold and it's a broken hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

SMS Monster

Энд заримдаа сонирхолтой, хөгжилтэй зүйлсийг дараа нь санаж байхын тулд энд бичиж байхаар шийдлээ.

Мессеж бичигч мангас:
mobicomiin messag bichih uraldaanii yalagch ni 8/21-9/20 hoornond 18286 sh messag bichilee genuu ?! ene ni odort 609, tsagt 25 buyu barag 2 minut tutam neg messag bichisen bolj baina. oor ajilguima gehed yadahdaa tegeed hezee ni idej uuj untaj hevtdeg bagi ve ene chini xa xa. bas bolooguie ene ni tegeed 300 garan myangan togrogoor negch avaa yu da. IIM BAIJ BOLHUU HUMUUSEE ene hun 99662545 dugaartaim baina, negjgui bolchuul guigaad uzeerei yumiig yaj mehev shagnaliin 1000 000 negjneesee iluuchleh ch yum bilu xe xe

yahoo messenger-ээс ирсэн текстыг тэр чигээр нь буулгав

Онч үгс N1

Амьдралын гурвалууд

Хэзээ ч буцааж болдоггүй нь
Үг хэл, Боломж бололцоо, Цаг хугацаа

Хэзээ ч итгэлтэй байдаггүй нь
Хүсэл мөрөөдөл, Амжилт, Аз завшаан

Таныг агуу хүн болгодог нь
Шаргуу хөдөлмөр, Чин сэтгэл, Амжилт боломж

Хамгийн үнэ цэнэтэй нь
Хайр сэтгэл, Хувийн хүндэтгэл, Найз нөхөд

Алдаж болохгүй нь
Эв найрамдал, Итгэл үнэмшил, Үнэнч сэтгэл

Хүнийг устгаж чадах нь
Шуналт сэтгэл, Бахархал омгорхол, Уур бухимдал

эдгээрийг хэзээд санаж явагтун.

Dialy Scrum арга

Би саяхнаас Финландын нэг компанид outsourcing хэлбэрээр нэгэн веб порталь сайтын кодчилолыг гүйцэтгэх ажилд оролцсон юм. Гэтэл тэднийх dialy scrum гээд өдөр тутмыг ажил гүйцэтгэлээ дүгнэх арга хэрэглэдэг юм байна. Энэ нь маш энгийн ч, хялбар ч гэсэн ач холбогдол нь надад маш их таалагдав. Та бүхэн ч гэсэн хамтран ажиллаж байгаа хүмүүстээ болон өөрийн хувийн ажилдаа ч зориулан өөртөө хэрэглээд үзээрэй.

Dialy Scrum ердөө 3н үндсэн асуултаас бүрдэх бөгөөд уг 3н асуултад өглөө бүр оролцогчид хариулаад л болчихно:

Асуулт 1. Өчигдөрийн dialy scrum-аас хойш та юу хийсэн бэ?

Асуулт 2. Таньд ямар саад, бэрхшээл учирсан бэ?

Асуулт 3. Өнөөдөр та юу хийх вэ? буюу маргаашийн dialy scrum хүртэл та юу хийх вэ?

Энэ л гуравхан асуултад хариулахын тулд та өчигдөр юу хийсэн болон өнөөдөр юу хийх ээ мэдээж эргэцүүлж л таарна. Аливаа юм энгийн болох тусмаа агуу байдаг гэж үнэн шүү.

Бид юуны төлөө ажилладаг вэ?

"Ямар бизнес сүйрэн унаж, ямар бизнес цэцэглэн хөгждөг вэ?
Амжилттай бизнесмен нь хүнд итгэж чаддаг, хүний итгэлийг дааж чаддаг хүн байдаг." ("Баян аав, ядуу аав" номноос)

Бизнесийн салбарт зүтгэж, өөрсдийн гэсэн өнгө аяс оруулах гэж чармайдагын хувьд уншигч та бүхэнтэй бизнесийн харилцааны талаарх өөрийн бодол, үзлээ хуваалцахыг хүслээ. Бизнес нь өсөлттэй ба уналттай эсвэл тогтвортой гэсэн 3 төлөвт байдаг. Гэхдээ тогтвортой байгаа гэсэн төлөв нь бага зэргийн өсөлттэй эсвэл бага зэргийн уналттай байх бөгөөд энэ нь ямар ч бизнесийн тодорхой нэгэн үе шат байж болох ба шууд бус болон ил биш утгаараа өсөлттэй ч байж болно. Иймд тогтвортой буй бизнесийг ил биш утгаараа өсөлттэй эсвэл уналттай гэсэн төлөвийн аль нэгд хамруулж болох бөгөөд ингэвэл аливаа бизнес нь ердөө л өсөлттэй, уналттай гэсэн 2 л төлөвт оршдог гэж үзэж болно.

Эндээс ямар бизнес өсөлттэй, ямар бизнес нь уналттай байгаа вэ гэдэг асуулт гарч ирэх бөгөөд адил салбарт, адил түвшинд, адил удирдлагатай компаниуд яагаад ийм ялгаатай байдаг цаад учир шалтгааны талаар бодож, үнэлж дүгнэх хэрэгтэй болно. Энэ асуултанд би өөрийн хариултаа та бүхэнд бичиж байгаа нь энэ бөгөөд эдийн засаг, техник технологи, менежмент, маркетинг гэсэн олон л хүчин зүйлийг ярьж болох боловч энэ нь миний бодлоор огт ондоо асуудал ба жинхэнэ хариулт нь биш гэж үзнэ.

Тэгвэл юу чухам аливаа бизнес, түүнийг эрхлэгч пүүс компаниудыг амжилттай, амжилттгүй байлгаж байна. Миний хариулт бол ИТГЭЛ, ИТГЭЛЦЭЛ л гэж хэлнэ. Яагаад гэвэл хэрвээ хамтран ажиллагчид, захиалагчид, харилцагчид тухайн бизнесменд болон тухайн компанид л итгээгүй бол харилцахгүй шүү дээ. Жишээ нь, та тухайн банкинд итгэсний л үндсэн дээр мөнгөө хадгалуулдаг, мөн тухайн банк танд итгэсний улмаас л танд зээл олгодог.
Хэрвээ энэ дэлхийд итгэл, итгэлцэл гэж зүйл байгаагүй байсан бол ямар байх байсан бол гээд та нэг төсөөлөөд үз дээ? Айл гэрийн хоорондох итгэлцэл, амраг хосын хоорондох итгэлцэл, өөрийн ирээдүйдээ итгэх итгэл бүгд байхгүй гээд бодхоор маш өөр дүр зураг тодорч байгаа биз? Тэгвэл танд өчүүхэн би зөвлөхөд ямар ч хүнд эхлээд итгэл, сэтгэлээрээ хандаад үз. Магадгүй таны итгэлийг уг хүн даахгүй, урмыг тань хугалчиж ч болох. Гэхдээ л уг хүнд итгэж хандсанаараа танд огт муу зүйл болохгүй бөгөөд хэрвээ тухайн хүн таныг ойлгоод, итгэлийг тань даахаар хичээн чармайхыг та харвал маш их баярлах болно. Хүнийг хайрладаг л хүнийг хүмүүс хайрладаг бөгөөд мөн хүнд итгэдэг хүн л мөн хүний итгэлийг дааж чаддаг.
Тухайн бизнесийн байгууллага нь ямагт удирдагч, удирдлагатай байдаг бөгөөд цааш нь задлан задласаар баг, хамт олон, хувь хүн гэсэн хамгийн эцсийн цэгтээ хүрж задрах ба хэрвээ та итгэл, итгэлцлийг олж харж чадах нүдээр аливаа амжилттай байгаа бизнесийг харвал заавал итгэлцэлийг олж харах болно.

Бид буюу Хулан Системсийнхэн ч бие биедээ итгэх итгэл, итгэлцэл дээр цуглацгаан, нэгдсэн бөгөөд бид өөрсддөө итгэсний үндсэн дээр бусад харилцагчид маань бидэнд итгэдэг. Бид мөнгөний төлөө ажилладаггүй ба бид бусдын итгэлийг олохын төлөө ажилладаг, ажиллахыг хүсдэг, зорьдог. Бид ирээдүйдээ итгэдэг бөгөөд бусдыг ч мөн ирээдүйдээ итгэж байгаасай хэмээн хүсэж байна.

Ингээд дүгнэж хэлвэл Бизнес гэдэг нь харилцан итгэлцэлийн биелэл мөн.
Хүмүүсээ бие биедээ итгэж, мөн бусдын итгэлийг дааж явцгаая!